คาถาธรรมบท ภาค ๑-๘ : หน้า 66/80

คาถาธรรมบท ภาค ๑-๘ (๖๖) สพฺพตฺถ เว สปปุริสา วชนุติ น กามกามา ลปยนฺติ สนฺโต สุเขน มุฎฐา อถวา ทุกฺเขน น อุจจาวน์ ปณฺฑิตา ทสฺสยนติ สัตบุรุษทั้งหลายย่อมเว้นในธรรมทั้งปวงแล, สัตบุรุษทั้งหลาย หา ใช่ผู้ปรารถนากามบ่นไม่, บัณฑิตทั้งหลาย อันสุขหรือทุกข์ถูกต้องแล้ว ย่อมไม่แสดงอาการขึ้นลง ๔. เรื่องพระเถระผู้ตั้งอยู่ในธรรม ๖๘] น อตฺตเหตุ น ปรสฺส เหตุ น ปุตฺตมิจฺเฉ น ธนํ น รฏฐ์ น อิจฺเฉยฺย อธมฺเมน สมิทธิมุตฺตโน ส สีลวา ปญฺญวา ธมฺมิโก สิยา บัณฑิตย่อมไม่ทำบาป เพราะเหตุแห่งตน, ย่อมไม่ทำบาป เพราะ เหตุแห่งบุคคลอื่น, บัณฑิต ไม่พึงปรารถนาบุตร, ไม่พึงปรารถนาทรัพย์ ไม่พึงปรารถนาแว่นแคว้น (และ) ไม่พึงปรารถนาความสำเร็จเพื่อตน โดยไม่เป็นธรรม, บัณฑิตนั้นจึงเป็นผู้มีศีล มีปัญญา ตั้งอยู่ในธรรม ๑๐. เรื่องการฟังธรรม [๖๔] อปุปกา เต มนุสฺเสส อถาย์ อิตรา ปชา เย จ โข สมฺมทกฺขาเต เต ชนา ปารเมสฺสนฺติ เย ชนา ปารคามิโน ตีรเมวานุธาวติ. ธมฺเม ธมฺมานุวฑฺติโน มจจุเธย์ สุทุตฺตร์.