คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ : หน้า 73/80

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๗๓) ๒. เรื่องพระทารุจีริยเถระ [๔๒] สหสฺสมปิ เจ คาถา อนตฺถปทสญฺหิตา เอก์ คาถาปท์ เสยฺโย ย์ สุตฺวา อุปสมฺมติ. หากว่า คาถาแม้พันหนึ่ง ไม่ประกอบด้วยบทเป็นประโยชน์ ไม่ ประเสริฐ] : บทแห่งคาถาบทเดียว ซึ่งบุคคลฟังแล้ว สงบระงับได้ ประเสริฐกว่า. เรื่องพระกุณฑลเกสีเถรี ๔๓] อิเม สุวณฺณเกยูรา สพฺเพ เวฬุริยามยา สพฺพญา คณห ภทฺทนเต มม ทาสิญจ์ สาวยาติ สายสร้อยทองคําเหล่านี้ ล้วนสําเร็จด้วยแก้วไพฑูรย์, ท่านผู้เจริญ ท่านจงถือเอาทั้งหมด และจงประกาศว่าดิฉันเป็นทาสี มา พาฬห์ ปริเทเวส, ขิปป์ พนฺธาทิ ภณฺฑก, น ตุยฺห์ ชีวิต๋ อตฺถิ, สพฺนํ คณฺหามิ ภณฺฑกนติ. หล่อนอย่าคร่ำครวญนักเลย, จงรีบห่อสิ่งของเข้าเถิด, ชีวิตของ หล่อนไม่มีดอก, ฉันจะถือเอาสิ่งของทั้งหมด น โส สพฺเพสุ ฐาเนสุ ปุริโส โหติ ปณฺฑิโต, อิตถีปิ ปณฺฑิตา โหติ ตตฺถ ตตฺถ วิจักขณาติ บุรุษนั่น เป็นบัณฑิตในที่ทุกสถาน ก็หาไม่ แม้สตรี ผู้มีปัญญาเห็น ประจักษ์ ก็เป็นบัณฑิตได้ ในที่นั้น ๆ