3 ครั้ง
บทคาถาธรรมบทนี้พูดถึงการที่มนุษย์สองกลุ่มมีแนวทางการดำเนินชีวิตที่แตกต่างกัน โดยมีการเน้นถึงผู้ที่สามารถปล่อยวางจากกามและพัฒนาจิตใจให้ผ่องใส คนเหล่านี้เรียกว่า พระขีณาสพที่ได้บรรลุศาสตร์ธรรมที่แท้จริง การปฏิบัติตามธรรมจะนำไปสู่การพ้นจากวังวนของมาร ชีวิตที่ปราศจากการยึดมั่นก็จะทำให้เข้าถึงสภาวะนิพพานตามหลักธรรม นอกจากนี้ยังมีการเสนอว่าบัณฑิตควรที่จะปฏิบัติตนให้ถูกต้องและฝึกอบรมจิตใจของตนให้ดีขึ้นในที่ที่ยากต่อการอาศัย
-ธรรมชาติของมิมายากับความยินดี
-การปฏิบัติตนของพระขีณาสพ
-ความสำคัญของการละกาม
-การอบรมจิตใจ