คาถาธรรมบท ภาค ๑-๔ : หน้า 29/80

คาถาธรรมบท ภาค ๑-๔ (๒๙) โคจรของพระอริยะทั้งหลาย, บัณฑิตผู้ไม่ประมาทเหล่านั้น มีความเพ่ง มีความเพียรเป็นไปติดต่อ, บากบั่นมั่นเป็นนิตย์ เป็นนักปราชญ์ ย่อมถูกต้องพระนิพพาน อันเป็นแดนเกษมจากโยคะอันยอดเยี่ยม. อุฏฐานวโต สตีมโต เรื่องกุมภโฆสก (๑๐) สุจิกมุมสฺส นิสมุมการิโน สญฺญตสฺส จ ธมุมชีวิโน อปุปมตฺตสฺส ยโสภิวฑฺฒติ ยศย่อมเจริญโดยยิ่ง แก่คนผู้มีความขยัน มีสติ มีการงานสะอาด มีปกติใคร่ครวญแล้วจึงทำ สำรวมแล้ว เลี้ยงชีพโดยธรรม และ ไม่ประมาท. เรื่องพระจูฬปันถกเถระ [๑๓] ปทุม ยถา โกกนุท สุคนธ ปาโต สิยา ผุลุลมวีตคนธ์, องฺคีรส ปสฺส วิโรจมาน, ตปนฺตมาทิจจมิว ตลิกเขต ดอกบัวโกกนุท มีกลิ่นหอม บานแต่เช้า จึงมีกลิ่นไม่ไปปราศฉันใด, เธอจงเห็นพระอังคีรส ผู้ไพโรจน์อยู่ ดุจพระอาทิตย์ส่องแสงในกลาง หาวฉันนั้น. ราโค รโช, น จ ปน เรณู วุจฺจติ ราคสเสต์ อธิวจน์ “รโชติ, เอต รช วิปปช ตว ภิกฺขโว วิหรติ เต วิคตรชสฺส สาสเน