คาถาธรรมบท ภาค ๑-๘ : หน้า 64/80

คาถาธรรมบท ภาค ๑-๘ (๖๔) ๔. เรื่องพระมหากัปปินเถระ [๖๓] ธมฺมปีติ สุข เสติ วิปฺปสนฺเนน เจตสา อริยปุปเวทิเต ธมฺเม สทา รมติ ปณฺฑิโต. บุคคลผู้เอิบอิ่มในธรรม มีใจผ่องใส ย่อมอยู่เป็นสุข, บัณฑิตย่อมยินดี ในธรรมที่พระอริยเจ้า ประกาศแล้วทุกเมื่อ ๕. เรื่องบัณฑิตสามเณร [๖๔] อุทกญฺหิ นยนฺติ เนตติกา อุสุการา นมยนฺติ เตชน์ ทารุ นมยนฺติ ตจฺฉกา อตฺตานํ ทมยนติ ปณฺฑิตา อันคนใบนํ้าทั้งหลายย่อมใชน้ำ, ช่างศรทั้งหลายย่อมดัดศร ช่างถากทั้งหลายย่อมถากไม้, บัณฑิตทั้งหลายย่อมฝึกตน ๖. เรื่องพระลกุณฏกภัททิยเถระ [๖๕] เสโล ยถา เอกฆโน เอวํ นินทาป สาสุ วาเตน น สมีรติ น สมมิญฺชนฺติ ปณฺฑิตา ภูเขาศิลาล้วน เป็นแท่งเดียว ย่อมไม่สะเทือนด้วยลมฉันใด, บัณฑิต ทั้งหลาย ย่อมไม่เอนเอียงในเพราะนินทาและสรรเสริญฉันนั้น ๗. เรื่องมารดาของนางกานา ๖๖] ยตฺเถโก ลภตี พพฺพุ, ทุติโย ตตฺถ ชายติ ตติโย จ จตฺตฺโถ จ, อิทนฺเต พพพุกา พิลนติ