คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ : หน้า 49/80

คาถาธรรมบทนี้กล่าวถึงสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีความเข้าใจในปัญญา เพื่อที่จะช่วยเหลือปุถุชนที่มืดมน โดยการห้ามไม่ให้ตัวเองทำกรรมไม่ดี และชักชวนให้รับประทานอาหารแบบเรียบง่าย เพื่อเริ่มต้นการเดินทางสู่ความหลุดพ้น และหลีกเลี่ยงจากความทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นการมีเท้าขึ้นและศีรษะลง การตระหนักถึงความจริงในชีวิตคือสิ่งสำคัญและการทำตามที่พระอริยะสอนไว้เพื่อก้าวข้ามความมืด.

-สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-ปัญญาในการช่วยปุถุชน
-การทำตามหลักธรรม
-การหลีกเลี่ยงกรรมไม่ดี