ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ : หน้า 18/80

ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ (๑๘) จตุปฺปที่ สงฺขมุข ภริย์ เต อานยิสสามิ, นารี สพฺพงฺคโสภินิ เอวํ ชานาห์ คทรภาติ เราจักน่านางลาสาว มีเท้า ๔ มีหน้าดุจสังข์มีสรรพางค์กายงาม มาเป็นภรรยาเจ้า, แน่ะลาเจ้าจงรู้อย่างนี้ จตุปฺปที่ สงฺขมุข นารี สพฺพงฺคโสภินิ ภริย์ เม อานยิสฺสสิ เอวํ ชานาฬิ กปฺปก กปปก ภิยโย คมิสฺสามิ โยชนานิ จตุททสาติ. ท่านจักนำนางลาสาว มีเท้า ๔ มีหน้าดุจสังข์ มีสรรพางค์กายงาม มาเป็นภรรยาข้าพเจ้า, ข้าแต่กัปปกะ ท่านจงรู้อย่างนี้ ข้าพเจ้าจักไป ให้เร็วขึ้นถึง ๑๔ โยชน์นะ กัปประ ๑๐. เรื่องนายจุนทสูกริก [๑๐] สมนฺตา โยชนสติ ผริตวา ติฏฐิติ สพฺพทาติ ทุกเมื่อ. ความเร่าร้อนในอเวจี แผ่ไปตลอด ๑๐๐ โยชน์โดยรอบ ตั้งอยู่ อิธ โสจติ เปจฺจ โสจติ ปาปการี อุภัยตฺถ โสจติ โส โสจติ โส วิหญฺญติ ทิสวา กมุมกิลิฏฐมตฺตโน ผู้ทําบาปเป็นปกติ ย่อมเศร้าโศกในโลกนี้ ละไปแล้วย่อมเศร้าโศก ย่อมเศร้าโศกในโลกทั้งสอง เขาเห็นกรรมเศร้าหมองของตนแล้ว ย่อม เศร้าโศก,เขาย่อมเดือดร้อน