คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ : หน้า 19/80

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๑๙) ๑๑. เรื่องธัมมิกอุบาสก [๑๑] อิธ โมทติ เปจฺจ โมทติ โส โมทติ โส ปโมทติ กตปุญฺโญ อุภัยตฺถ โมทติ ทิสวา กมฺมวิสุทธิมุตฺตโน ผู้ทำบุญไว้แล้ว ย่อมบันเทิงในโลกนี้ ละไปแล้ว ก็ย่อมบันเทิง ย่อม บันเทิงในโลกทั้งสอง เขาเห็นความหมดจดแห่งกรรมของตน ย่อม บันเทิง, เขาย่อมรื่นเริง ๑๒. เรื่องพระเทวทัต [๑๒] สุกรานิ อสาธูนิ ย์ เว หิตญฺจ สาธุญจ อตฺตโน อทิตานิ จ; ต๋ เว ปรมทุกฺกรนฺติ กรรมทั้งหลายที่ไม่ดีและไม่เป็นประโยชน์แก่ตน หาได้ง่าย กรรมใดแลเป็นประโยชน์ด้วยดีด้วย กรรมนั้นแลทําได้ยากอย่างยิ่ง. สุกร์ สาธุนา สาธุ, สาธุ ปาเปน ทุกฺกร์; ปานํ ปาเปน ศุกร์, ปาปมริเยหิ ทุกฺกรนฺติ กรรมดีคนดีทำได้ง่าย กรรมดีคนชั่วทำได้ยาก กรรมชั่วคนชั่วหาได้ง่าย กรรมชั่วพระอริยเจ้าทั้งหลายทําได้ยาก โหติ สีลวติ อตฺโถ ปฏิสนถารวุตตินํ. ลกขณ์ ปสฺส อายนต์ ญาติสงฺฆปุรกฺขิต, อถ ปสฺสฺสินํ กาล สุวิทีนํว ญาติติ