คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ : หน้า 57/80

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๕๗) ๑๑. เรื่องชัมพุกาชีวก[๕๕] มาเส มาเส กุสคเคน พาโล ภุญฺเชถ โภชน์ น โส สงฺขาตธมฺมานํ กล์ อคฺฆติ โสฬสี. คนพาล พึงบริโภคโภชนะด้วยปลายหญ้าคาทุก ๆ เดือน, เขาย่อม ไม่ถึงเสี้ยวที่ ๑๖ แห่งท่านผู้มีธรรมอันนับได้แล้ว ๑๒. เรื่องอ เปรต [๕๖] ปญฺจวีสติโยชน์; ปญฺจโยชนิกา ชิวหา, สีสนฺเต นวโยชน์ กาโย อจฺจุคุคโต ตุยุห์ กินนุ กมฺม์ กริตฺวาน ปตฺโตสิ ทุกขมีทิสนฺติ ୯ ลิ้นของเจ้าประมาณ ๕ โยชน์, ศีรษะของเจ้า ประมาณ ๙ โยชน์ กายของเจ้าสูงประมาณ ๒๕ โยชน์, เจ้าทำกรรมอะไรไว้จึงถึงทุกข์เช่นนี้ อห์ ภนฺเต โมคคลลาน กสฺสปสฺส มเหสิโน สงฺฆสสามิหฏ์ ภตฺต๋ อาหเรสึ ยกิจฉกนฺติ พระโมคคัลลานะผู้เจริญ ข้าพเจ้ากลืนกินภัทที่เขานำามาเพื่อสงฆ์ ของพระพุทธเจ้าพระนามว่ากัสสป ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่ ตามปรารถนา น หิ ปาป์ กต์ กมฺม ฑหนฺนํ พาลมเนวติ สชฺช รํว มุจฺจติ ภสมาจฉนฺโนว ปาวโก