คาถาธรรมบทเรื่องภิกษุผู้ไม่ประมาท คาถาธรรมบท ภาค ๑-๔ หน้า 33
หน้าที่ 33 / 80

สรุปเนื้อหา

ในพระธรรมบทที่กล่าวถึงภิกษุผู้มีความไม่ประมาทนั้นได้เสนอให้เห็นความสำคัญของการมีสติและการไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต ในเรื่องราวเกี่ยวกับพระติสสเถระที่มีปกติในนิคม มีการเปรียบเทียบความไม่ประมาทกับไฟที่เผาสังโยชน์ทั้งละเอียดและหยาบ ในขณะเดียวกันยังตั้งคำถามถึงความยินดีในสิ่งที่ไม่มีชีวิต เช่น ไม้แห้งเมื่อมีสิ่งที่ดีกว่าหรือสดใหม่ ทั้งหมดนี้เรียกร้องให้ภิกษุตระหนักถึงความสำคัญของการรักษาสติหนีห่างจากความประมาทเพื่อที่จะไม่เดินทางเข้าสู่อันตรายและสูญเสียโอกาสในการบรรลุพระนิพพาน สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าความไม่ประมาทเป็นหนทางที่นำไปสู่การตั้งอยู่ในที่ใกล้พระนิพพานอย่างแท้จริง.

หัวข้อประเด็น

-ความไม่ประมาท
-การเห็นภัยในความประมาท
-การเปรียบเทียบระหว่างสังโยชน์กับไฟ
-การปฏิบัติของพระติสสเถระ
-การตระหนักถึงโอกาสในการบรรลุนิพพาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๓๓) ๔. เรื่องภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง [๒๒] อปปมาทรโต ภิกขุ ปมาเท ภยทสฺสิ วา สญฺโญชน์ อณุ ถูล์ ฑห์ อคฺคีว คจฺฉติ. ภิกษุยินดีแล้วในความไม่ประมาท หรือมีปกติ เห็นภัยในความ ประมาท ย่อมเผาสังโยชน์ ทั้งละเอียดและหยาบไป ดุจไฟเผาเชื้อ มากและน้อยไปฉะนั้น ๔. เรื่องพระติสสเถระผู้มีปกติอยู่ในนิคม สนฺติ รุกฺขา หริตปตฺตา, ทุมาเนกผลา พหู กสฺมา นุ สุกเข โกลาเป สุวสฺส นิรโต มโนติ. พฤกษามีใบสดเขียวมีอยู่, หมู่ไม้มีผลหลากหลาย ก็มีมาก เหตุไรหนอ ? ใจของนกแขกเต้า จึงยินดีแล้วในไม้แห้งที่ผ อปปมาทรโต ภิกขุ ปมาเท ภยทสฺสิ วา อภพฺโพ ปริหานาย นิพฺพานสุเสว สนฺติเก ภิกษุยินดีแล้วในความไม่ประมาท มีปกติเห็นภัยในความประมาท ไม่ ควรเพื่ออันเสื่อม (จากมรรคและผล) ตั้งอยู่แล้วในที่ใกล้แห่งพระ นิพพานทีเดียว.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More