5 ครั้ง
ในพระธรรมบทที่กล่าวถึงภิกษุผู้มีความไม่ประมาทนั้นได้เสนอให้เห็นความสำคัญของการมีสติและการไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต ในเรื่องราวเกี่ยวกับพระติสสเถระที่มีปกติในนิคม มีการเปรียบเทียบความไม่ประมาทกับไฟที่เผาสังโยชน์ทั้งละเอียดและหยาบ ในขณะเดียวกันยังตั้งคำถามถึงความยินดีในสิ่งที่ไม่มีชีวิต เช่น ไม้แห้งเมื่อมีสิ่งที่ดีกว่าหรือสดใหม่ ทั้งหมดนี้เรียกร้องให้ภิกษุตระหนักถึงความสำคัญของการรักษาสติหนีห่างจากความประมาทเพื่อที่จะไม่เดินทางเข้าสู่อันตรายและสูญเสียโอกาสในการบรรลุพระนิพพาน สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าความไม่ประมาทเป็นหนทางที่นำไปสู่การตั้งอยู่ในที่ใกล้พระนิพพานอย่างแท้จริง.
-ความไม่ประมาท
-การเห็นภัยในความประมาท
-การเปรียบเทียบระหว่างสังโยชน์กับไฟ
-การปฏิบัติของพระติสสเถระ
-การตระหนักถึงโอกาสในการบรรลุนิพพาน