ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ : หน้า 44/80

ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ กทาห์ นวปปาสาท วิหารทานํ ทสฺสามิ 'กทานํ มญฺจ สญฺจ, เสนาสนภัณฑ์ ทสฺสามิ “กทาห์ สลากภัตต์, โภชนทานํ ทสฺสามิ (๔๔) สุธามตฺติกเลปน์ สงฺกปฺโป มยุท ปูริโต. ภิสิพิพฺโพหนานิ จ สงฺกปฺโป มนฺท ปูริโต. สุจิมสูปเสจน์ สงฺกปฺโป มยุท ปูริโต. โขมกปปาสิกานิ จ ‘กทาห์ กาสิกวตฺถ์ จีวรทานํ ทสฺสามิ, สงฺกปฺโป มนฺท ปูริโต. 'กทาห์ สปปินวนีนํ เภสชฺชทานํ ทสฺสามิ มธุเตสญฺจ ผาณิต สงฺกปฺโป มนฺท ปูริโตติ. ความดำริของเราว่า “เมื่อไร เราจักถวายปราสาทใหม่ ฉาบด้วย ปูนขาวและดิน เป็นวิหารทาน” ดังนี้ บริบูรณ์แล้ว ความดำริของเราว่า "เมื่อไร เราจักถวายเตียงตั่งฟูกและหมอน เป็นเสนาสนภัณฑ์” ดังนี้ บริบูรณ์แล้ว ความดำริของเราว่า “เมื่อไร เราจักถวายสลากภัต ผสมด้วยเนื้อ อันสะอาด เป็นโภชนทาน” ดังนี้ บริบูรณ์แล้ว ความดำริของเราว่า “เมื่อไร เราจักถวายผ้ากาสิกพัสตร์ ผ้า เปลือกไม้ และผ้าฝ้าย เป็นจีวรทาน” ดังนี้ บริบูรณ์แล้ว น้ำผึ้ง น้ำมัน ความดำริของเราว่า “เมื่อไร เราจักถวายเนยใส เนยข้น น้ำผึ้ง และนํ้าอ้อย เป็นเภสัชทาน” ดังนี้ บริบูรณ์แล้ว