คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ : หน้า 77/80

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๗๗) ความหวาดเสียวไม่มีแก่ท่าน, ความกลัวก็ไม่มี, วรรณะผ่องใสยิ่งนัก เหตุไร ท่านจึงไม่คร่ำครวญ ในเพราะภัยใหญ่หลวงเห็นปานนี้เล่า? นตฺถิ เจตสิก์ ทุกฺข์ อติกุกนฺโต ภย่ สพพั ขีณา อสฺส ภวเนตติ, นิพภย์ มรณ์ โหติ อนเปกฺขสฺส คามณี, ขีณส์โยชโน อิสิ, ทิฏฐา ธมฺมา ยถา ตถา, ภารโวโรป ยถาติ ท่านผู้เป็นนายบ้าน ทุกข์ทางใจย่อมไม่มีแก่ท่านผู้ไม่มีความห่วงใย, ท่านผู้แสวงหาคุณ สิ้นสัญโญชน์แล้ว ก้าวล่วงภัยทุกอย่างได้, ตัณหา อันนําไปสู่ภพของพระขีณาสพนั้นสิ้นแล้ว, ท่านเห็นธรรมแล้วตามเป็นจริง หรือโดยถ่องแท้, ความตาย (ของท่าน) หมดภัยดังลงภาระลงฉะนั้น โย จ วสฺสสต์ ชีเว ทุสสโล อสมาหิโต เอกาห์ ชีวิต เสยฺโย สีลวนฺตสฺส ฌายิโน. ก็ผู้ใดทุศีล มีใจไม่ตั้งมั่น พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี, ความเป็นอยู่วันเดียว ของผู้มีศีล มีฌาน ประเสริฐกว่า (ความเป็นอยู่ของผู้นั้น) เรื่องพระยานุโกณฑัญญเถระ [๔๐] QO. โย จ วสฺสสต์ ชีเว เอกาห์ ชีวิต เสยฺโย ทุกฺปญฺโญ อสมาหิโต ปญฺญวนฺตสฺส ฌายิโน ก็ผู้ใดมีปัญญาทราม มีใจไม่ตั้งมั่น จึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี, ความเป็น อยู่วันเดียวของผู้มีปัญญา มีฌาน ประเสริฐกว่า ความเป็นอยู่ของผู้นั้น