คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ : หน้า 45/80

คาถาธรรมบท JHMIAO-๘ (๔๕) กยิรา มาลาคุเพ็ พ ยถาปิ ปุปผราสิมหา เอวํ ชาเตน มจฺเจน กฤตพนํ กุสล พหุ นายมาลาการพึงทำพวงดอกไม้ให้มาก จากกองดอกไม้ แม้ฉันใด มัจจสัตว์ผู้มีอันจะพึงตายเป็นสภาพ ควรทำกุศลไว้ให้มาก ฉันนั้น ๔. เรื่องปัญหาของพระอานนทเถระ (๔๐) น ปุปุผคนฺโธ ปฏิวาตเมติ น จนทน์ ตครมลลิกา วา สตญฺจ คนฺโธ ปฏิวาตเมติ สพฺพา ทิสา สปปุริโส ปวายติ จนฺทน ตคร์ วาปิ อุปฺปล์ อถ วสฺสิกี เอเตส์ คนธชาตานํ สีลคนฺโธ อนุตฺตโร กลิ่นดอกไม้ฟุ้งไปทวนลมไม่ได้, กลิ่นจันทน์หรือกลิ่นกฤษณาและกลัม พักก็ฟังไปไม่ได้, แต่กลิ่นของสัตบุรุษฟุ้งไปทวนลมได้, (เพราะ) สัตบุรุษ ย่อมฟุ้งขจรไปตลอดทุกทิศ, กลิ่นจันทน์ก็ดี แม้กลิ่นกฤษณาก็ดี กลิ่น อุบลก็ดี กลิ่นดอกมะลิก็ดี, กลิ่นศีลเป็นเยี่ยม กว่าคันธชาตทั้งหลาย นั่น ๑๐. เรื่องถวายบิณฑบาตแก่พระมหากัสสปเถระ ๔๒ อโห ทานํ ปรมทาน กสฺสเป สุปติฏฐิติ, อโห ทานํ ปรมทานํ กสฺสเป สุปติฏฐิตนฺติ โอ ทานที่เป็นทานอย่างเยี่ยม เราได้ตั้งไว้ดีแล้วในท่านพระกัสสป โอ ทานที่เป็นทานอย่างเยี่ยม เราได้ตั้งไว้ดีแล้วในท่านพระกัสสป โอ ทานที่เป็นทานอย่างเยี่ยม เราได้ตั้งไว้ดีแล้วในท่านพระกัสสป.