เรื่องสัทธิวิหาริกของพระมหากัสสปเถระ : หน้า 52/80

ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ (๕๒) ๒. เรื่องสัทธิวิหาริกของพระมหากัสสปเถระ [๔๖] มนุสฺสสเสว เต สีส์ อถ เกน น วณเณน หตุถปาทา จ วานร อคารนฺเต น วิชฺชตีติ วานร ศีรษะและมือเท้าของท่านก็มีเหมือนของมนุษย์, เมื่อเช่นนั้น เพราะโทษอะไรหนอ? เรือนของท่านจึงไม่มี มนุสฺสสเสว เม สีส หตุถปาทา จ สิงฺคิล, ยาหุ เสฎฐา มนุสฺเสส, สา เม ปญฺญา น วิชชาติ นกขมิ้น ศีรษะและมือเท้าของเรา ย่อมมีเหมือนของมนุษย์, บัณฑิตทั้งหลายกล่าวว่า ปัญญาใด ประเสริฐในมนุษย์ทั้งหลาย, ปัญญานั้น ย่อม ไม่มีแม้แก่เรา อนวฏฺฐิตจิตฺตสฺส นิจฺจํ อทธวสีลสส โส กรสสานุภาว์ ตฺวํ สีตวาตปริตฺตานํ ลหุจิตฺตสฺส ทุพภิโน สุขภาโว น วิชฺชติ. วีติวตฺตสฺส สีลิย์, กรสุสุ กุฏิก๋ กปีติ. สุขภาพ ย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้มีจิตไม่มั่นคง มีจิตเบา (กลับกลอก) มักประทุษร้ายมิตร มีปกติ ไม่ยั่งยืนเป็นนิตย์, ท่านนั้นจงกระทำ อานุภาพเถิด จงเป็นไปล่วงความเป็นปกติ (ของตน) เสีย, จงกระทำ กระท่อมเป็นที่ป้องกันหนาวและลมเถิด กบี้