ความหมายของคำว่า 'กาล' และบทบาทในวัฒนธรรมไทย : หน้า 56/336

กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย ๒. กาล เหตุการณ์หรือเหตุการณ์ที่มาจากกฎหมู่กลุ่มต่างๆ ในบ้านเมืองนั้น เช่น วิถีไหว้ในวัฒนธรรม ประเพณี หรือความเชื่อที่สืบทอดกันมาในชั่วระยะหนึ่ง ทำให้คนทั่วไปไม่กล้า พวกเชื่อกฎเกณฑ์ ข้อกฎเกณฑ์ ซึ่งรักษา เอกภาพ หรือตามธรรมเนียมจากการรวมกลุ่มเป็นพิเศษ เช่น การนับถือหรือเคารพในบุคคลบางคน การจงรักภักดีต่อชาติบ้านเมือง การแสดงความโปรดปรานในระบอบการปกครองด้านวัฒนธรรม ซึ่งก่อให้เกิดความรู้สึกของความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน การยอมรับกัน เป็นวิถี เฉพาะตัวของกลุ่มและเป็นฐานของความเป็นเอกภาพในชุมชนของกลุ่มนั้น ความหมายของคำว่า “กาล” คำว่า “กาล” นี้ ใช้ในความหมายแบบแผนในความหมายในแบบทั่วๆ ไป ดังต่อไปนี้ คือ กาล กาล (ส. )คำ. กาล (น. )ภาพบันเทน คือ มีลักษณะเรียงต่อกันไป ร. อาศัย คำชี้ แจงเช่น กาลเวลา กฎเกณฑ์ โดน สภาพผู้บังคับบัญชาในอำเภอ อุทธิศรีอำพน ฯลฯ คำราชพันธุ์ธ คำบรรยายในตำราบาง ราย คำ. ศัพท์ คำเดา คำแนะนำ. รูปแบบคำ อุบัติ กรณี คำดี คำเก่า โบราณ คำเดิม คำบู สมัย คำดี คำใหม่ คำเดิม คำเก่า โบราณ คำเดิม คำบู กาล (น.) ความยาว ร. กรณี เกณฑ์ เช่น เช่น ตา ตาอา ร. อาศัย คำชี้ แจงเช่น กาลเวลา กฎเกณฑ์ โดน สภาพผู้บังคับบัญชาในอำเภอ อุทธิศรีอำพน ฯลฯ คำราชพันธุ์ธ คำบรรยายในตำราบาง ราย คำ. ศัพท์ คำเดา คำแนะนำ. รูปแบบคำ อุบัติ กรณี คำดี คำเก่า โบราณ คำเดิม คำบู สมัย คำดี คำใหม่ คำเดิม คำเก่า โบราณ คำเดิม คำบู