ข้อความต้นฉบับในหน้า
แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก
ฝ่ายพระเจ้าแผ่นดินมคร อชาตศัตรู เวทหิบุตร จึงยกทัพไปบุกแคว้นกาสี เมื่อพระเจ้าเสนทิกโก ศุล สดับข่าว ก็แต่งทัพออกไปป้องกันเขตแดน เมื่อทำสงครามกัน ปรากฏผลว่า ฝ่ายพระเจ้าเสนทิกโกเป็นผู้ปราชัย ก็เสด็จล่าถ้ำกลับกรุงสาวติราษฎร์ธารนของพระองค์
เวลาเช้า ภิกษุเป็นจำนวนมากเข้าไปบิณฑบาตยังกรุงสาวติ ก็แล้วทราบข่าว ได้กลับมาราบูทูลเรื่องรวบให้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงทราบเหตุการณ์
พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า
“ดูเถิดภิกษุทั้งหลาย พระเจ้าแผ่นดินครอชาตศัตรู เวทหิบุตร มิตตรเลิกราม มีหลายเลวทราม มีพระทัยนอมนไปในคนเลวทราม ดูเถิดภิกษุทั้งหลาย ฝ่ายพระเจ้าเสนทิกโกสมมีตรดีงาม มีหลายดีงาม มีพระทัยนอมหไปในคนดีงาม วันนี้พระเจ้าเสนทิกโกสถทรงแพ้แล้วอย่างนี้ จักบรรทมเป็นทุกข์ตลอดราตรีนี้”
แล้วได้ตรัสพระคาถาประพันธ์ว่า
“ผู้ชนะย่อมก่อนเวร ผู้แพ้ย่อมบนเป็นทุกข์ บุคคลละความชนะและความพ่ายแพ้เสียแล้ว มีใจสงบ นอนเป็นสุข”