ข้อความต้นฉบับในหน้า
272 แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก
ไว้ใช้ ส่วนผืนที่ยาว 4 คอก ท่านตั้งใจจะนำไปถวายหลวงลุง ผู้เป็นอุปชามัย
พอออกพรรษา ท่านจึงเดินทางไปเยี่ยมหลวงลุง พร้อมกับนำผ้าจีวรผืนนี้ไปถวาย แต่หลวงลุงเป็นพระอรหันต์ มีความมั่นใจสันโดษ จึงบอกกับพระหลานชายไปว่า "ฉันมีผ้าพอใช้แล้ว เธอสงก็ไว้ใช้เอง"
กิฎฐหนุ่มจึงกราบเรียนว่า "ผมตั้งใจจะถถวายหลวงลุง ขอให้หลวงลุงเป็นเนื่องนาบุญด้วย" แต่หลวงลุงก็ยังยืนยัน คำเดิม คื อให้พระหลานชายเก็บจีวรไว้ใช้เอง
เมื่ออ้อนวอนไม่สำเร็จ กิฎฐหนุ่มจึงคิดน้อยใจว่า "หลวงลุงคงไม่รักเราเสียแล้ว เราจะอยู่เป็นพระไปทำไม สู้สีไปครองเรือนดีกว่า"
ขณะนั่งฟังชำนออยู่นัน กิฎฐหนุ่มก็หยิบเอาพัดในตาลขึ้น มาพัดให้หลวงลุง มือพัดไปใจก็ยังคดิ ไปอีกว่า
"เมื่อสึกแล้ว เราจะหาเสื้อผ้าด้วยการนำผ้า จีวรผืนนี้ไปขายเป็นต้นทุน เมื่อได้เงินแล้วจะไปซื้อแม่แพะสักตัว เพราะมีลูกง่าย เมื่อมีลูกแพะ เราก็จะขายได้เงินทอง แล้ว ก็จะกรยามาสักคนหนึ่ง ต่อมก็จะมีลูก เมื่อเราได้ลูกชาย เป็นเด็กทีน่ารัก เราก็จะพาคารอบครัวกลับมาเยี่ยมหลวงลุง โดย