พระมหาเธอ รุ่นปี ๒๕๔๔ ๒๓๙ : หน้า 237/264

พระมหาเธอ รุ่นปี ๒๕๔๔ ๒๓๙ ของอุปฺภากในพระสัมมาสัมพุทธเจ้างหลาย ตลอดเวลาที่พระอานนท์เถระ อุปฺภากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่บนั้น ท่านไม่มีโอกาสทำความเพียรอย่างเต็มที่ เพราะกังวลอยู่แต่เรื่องที่จะถวายความสะดวกแก่พระบรมศาสดา และเรื่องการทรงจำพระพุทธวจนะ แต่เมื่อพระบรมศาสดาเสด็จปรินิพพานแล้ว และวันประชุมสงฆ์ทำสังฆคงก็ใกล้เข้ามา พวกกถุกัญจึงได้เตือนท่านพระอานนท์ว่า “อาวุโส การประชุมจะมีในวันพรุ่งนี้ แต่ท่านยังเป็นเศสะบุคคลอยู่ เพราะเหตุนี้ ท่านไม่ควรไปร่วมที่ประชุม ขอท่านจงเป็นผู้ไม่ประมาทเกิด” พระอานนท์คิดว่า “การประชุมจะมีในวันพรุ่งนี้ ก็การที่เรายังเป็นเศสะบุคคลอยู่ จะพึงไปสู้ที่ประชุมเพื่อทำสังฆคงนั่นไม่สมควรเลย” แล้วได้เร่งความเพียรำหนดกายตาศาสติตลอดคืน ในเวลาใกล้รุ่งท่านได้วอนนิกถึงพระดำรัสของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “อานนท์ เธอเป็นผู้ได้ทำบุญไว้แล้ว จงนำมันประกอบความเพียรเถิด จักเป็นผู้หาอาสะมิได้โดยฉับพลัน” ธรรมดว่า ความผิดพลาดแห่งพระดำรัสของพระพุทธเจ้าทั้งหลายไม่มี เราเพียรจัดเกินไป เพราะเหตุนัน