แแรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก : หน้า 130/264

แแรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก ผู้มีผลรักแล้ว ลับ และขนยาว ถือเครื่องบิราบต่างๆ เดินผ่าน ไปในที่ไม่ไกลพระผู้มีพระภาค ทันใดนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศล เสด็จลูกจากที่ประทับ ทรงหมพระภูมิฉวีวิเวกพระองค์สาขาหนึ่ง ทรงจดพระชมุนกุล (คุณเขา) เบื้องขวา ณ พื้นแผ่นดิน ประฉมมือไปทางนับบวกเหล่านั้น แล้วทรงประกาศพระนาม ๓ ครั้งว่า “ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าคือพระราชาเสนทิโกศล” ครั้นเมื่อกบบบวชเหล่านั้น เดินผ่านไปได้ไม่นาน พระเจ้าปเสนทิโกศลเสด็จกลับเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค แล้ว ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พวกนกบวชเหล่านั้น คงเป็นพระอรหันต์ หรือท่านผู้บรรลุอรหัตตมรรคเหล่าใดเหล่าหนึ่งในโลก” พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “มหาบพิตร พระองค์เป็น คฤหัสถ์อรหันต์ครอบครองเรือน บรรทมเบียดพระโอรส และพระชายา ทารุณจันท์ (เครื่องหอม) อันนำมาจากแคว้นกาลี ทรงมาลาของหอมและเครื่องลูบไล้ ยินดีเงินทอง ยากที่จะรู้เรื่องนี้ว่า คนพวกนี้เป็นพระอรหันต์ หรือว่าคนพวกนี้บรรลุอรหัตตมรรค (ก) มหาบพิตร ศิลปะรู้ได้ด้วยการอยู่ร่วมกัน ศิลปะจะพึงรู้ได้ด้วยกาลนาน ไม่ได้ด้วยกาลเล็กน้อย ผู้ใดใคร่จะรู้ได้