22 แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก : หน้า 228/264

22 แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก เตาเห็นสุขจึงจางคลานมาแต่ไกล ก็รีบหดตัวว่าทุกส่วนของร่างกายเข้าไปอยู่ในกระดองและนั่งอยู่ ฝ่ายสุขจึงจ้องออกเมื่อเห็นเต่า ก็อยากกินเนื้อเต่า ดังนั้นจึงหยุดนิ่ง และคอยจ้องดูว่า เมื่อใดเต it'll จะเหยียดคอหรอขา ข้างใดข้างหนึ่งออกมานอกกระดอง เราจะจับและฟาดมันให้กระดองแตกลั่นกินเนื้อมันทันที ส่วนเจ้าเต่าดูเหมือนว่า จะรู้ความคิดของสุขจึงจ้องจ้อง จิ้งไม่ยอมยืนขาหรือคอออกนอกกระดองเลย ทนอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน ในที่สุด สุขจึงจ้องก็นรอไม่ไหว จึงเดินหนีไปด้วยความผิดหวัง ภิกษุทั้งหลาย ตราบใดที่เธอทั้งหลาย คุ้มครองอินทรีย์ (คือรักษาใจเมื่อรับอารมณ์ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ) เมื่อเห็นรูป (คือ..มองเห็นสิ่งต่างๆ) ทั้งเมื่อมองโดยรวม และมองแยกส่วน ส่วนใดที่ไม่ยินดี ยินร้าย ระมัดระวังการรับอารมณ์ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ “มาร” คือ อธิษฐาน ความโลภจ้องอยากได้ของคนอื่น และโทมโนส ความเสียดายทุกข์ จะไม่มีโอกาสทำให้พวกเธอตกเป็นเหยื่อได้