พรหมาเดระ รุ่นปี ๒๕๔๔ : หน้า 233/264

พรหมาเดระ รุ่นปี ๒๕๔๔ ๒๑๓ (ความฟังชำนรำคาญใจ) ยอมไม่รู้ไม่เห็นอุบายเครื่องสลัดออก ซึ่งอุทธัจจุกจะที่เกิดขึ้นแล้วตามความเป็นจริง ฉันนั้น ดู่อนพราหมณ์ ภาชนะแสน้ำซึ่งขุ่นมัวเป็นตม คนตดี เมื่อมองดูเงาหน้าของตนในน้ำนั้น ย่อมองไม่เห็นตาม ความเป็นจริง ฉันใด ผู้มีจิตประกอบด้วยวิจิกิจฉา (ความ ลังเลสงสัย) ยอมไม่รู้ไม่เห็นอุบายเครื่องสลัดออกซึ่งวิจิกิจฉาที่ เกิดขึ้นแล้วตามความเป็นจริง ฉันนั้น" จากเรื่องนี้จะเห็นได้ว่า คนที่ถูกนิรมณ์ครอบงำ จะถูก ปิดกัน ทำให้มองไม่เห็นปัญหา ดันหาทางออกไม่เจอ แม้มีตดีเหมือนคนตาบอด ได้แต่ดำเนินชีวิตไปแบบสะเปะ- สะปะตามประสา “คนตำมีมด จิตมีดมน” แต่ถ้าอยากหลุดพ้น จากนิรมณ์ก็ต้องตั้งใจปฏิบัติธรรม ปล่อยทุกอย่างง้วนทุกสิ่ง ทำใจให้งิ ง ทำจิตให้สงบ แล้วท่ามกลางความสงบก็จะพบ ทางออกเอง