ข้อความต้นฉบับในหน้า
แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก
เป็นสมเด็จพระ จนทอดพระเนตรทัศนาของพวกข้าพระองค์"
พระราชาเสด็จไป ทอดพระเนตรทัศนของชาวพระนคร
เหล่านั้นแล้ว ทรงดำริว่า “ทานของชนะเหล่านี้ ยิ่งใหญ่กว่าทานของเรา เราจักทำทานอีก” จึงรับสั่งให้ตรัสเตรียมทาน
แล้วถวายทานทีี่ยิ่งกว่าของชาวพระนครในวันรุ่งขึ้น
แม้ชาวพระนครเห็นทานนั้นแล้ว ในวันรุ่งขึ้น ก็จะเตรียม
ถวายนาที่ยิ่งกว่าของพระราชา ด้วยการแข่งกันสร้างบุญบารมี
เช่นนี้ พระราชาและชาวพระนคร ไม่อาจเอาชนะอีกฝ่ายหนึ่งได้
ต่อมาในวาระที่ 6 ชาวพระนครเตรียมทานเพิ่มขึ้น
ร้อยเท่าพันเท่า โดยที่ใครๆ ไม่อาจจะพูดได้ว่า “วัตถุกานชื่อนี้
ไม่มีในทานของชาวพระนครเหล่านั้น” พระราชาทอดพระเนตร
ทานนั้นแล้ว ทรงดำริว่า “ถ้าเราไม่สามารถทำทานให้ยิ่งกว่าทานของชาวพระนครเหล่านั้น มีประโยชน์อะไรที่จะอยู่ต่อไป”
ดังนี้แล้ว ได้บรรทมด่ำถึงอนายคอย
เมื่อพระนางมาลิลกาเทวี ผู้เป็นพระมเหสีทราบเหตุ
ได้ทราบทูลว่า “ข้าแต่สมเด็จพระองค์คะยังทรงปรวิตไปเลย
พระองค์เคยทอดพระเนตร หรือเคยสวดแล้วที่ไหน? ว่ามี
พระราชผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดินพายแผ่กว้างพระนคร หม้อม
ฉันจะจัดแจงทานแทนพระองค์”