แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก : หน้า 144/264

แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก กระทำสิ่งที่ดีกว่า กระทำสิ่งที่เป็นแบบอย่าง กระทำสิ่งที่เป็นแรงบันดาลใจ ให้คนรอบตัวเกิดกำลังใจในการสร้างความดีขึ้นไป ดังเช่น เรื่องราวของ ภาวีอุบาสก ยอดผู้นำบุญในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนี้ สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จจากในโกศกชนบท พร้อมด้วยกษัตริย์มหา ชนะที่เสด็จดำเนินไปตามหนทาง ได้ทอดพระเนตรเห็นป่าสาละแห่งหนึ่ง จึงทรงแวะเข้าสู่ป่าสาละนั้น ครั้นเสด็จถึงแล้ว ทรงทำการยิ้ม พระโอภาสให้ปรากฏ ครั้งนั้น ท่านพระอานนท์จึงได้กล่าวถามพระผู้มีพระภาคเจ้า ว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้พระผู้มีพระภาคทรงแสดงอาการยิ้ม พระตาลคายอมไม่ทรงแสดงอาการยิ้มโดยไม่มีเหตุ” พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสสล่าวว่า “ดู๋ก่อนอานนท์ในอดีตกาลของพระกัสสปอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า ณ ประเทศนี้เป็นเมืองมั่งคั่ง กว้างขวาง มีนิมนต์น่าแน่นในพระนครนั้น มีอุบาสกนามว่า ภาวี เป็นผู้ยังไม่บริบูรณ์ในศีล (รักษาศีล ๕ ไม่สมำเสมอ) แม้อุบาสกประมาณ ๕๐๐ คนในกลุ่มที่เคยสมบูรณ์เข้าวัด ก็เป็นผู้ยังไม่บริบูรณ์ในศีล