การสร้างบารมีและการทำงานร่วมกับจิตใจ : หน้า 251/264

พระมาลัยรุ่นปี ๒๕๔๖ ๒๕๑ ส่วนภิษูผู้เป็นเสะะ ผู้ปฏิบัติตรงกันข้ามกับ ๕ ข้อ ข้างต้น คือ แม้ว่าภารกิจมาก งามๆ ก็ยังขวนขวายไม่ละการหลีกออกเร้น เพื่อทำความสงบในใจภายใน ย่อมเป็นผู้ไม่เสื่อม ถึงความเจริญในพระธรรมวินัยนี้ การสร้างบารมี จะให้ได้ดั่งส่วนๆ และมั่นคงได้ตลอดรอดฝั่ง ต้องให้ “ภารกิจคู่กับจิตใจ” คือ แม้ว่าภารกิจการงานมากปานใดก็ตามการนั่งสมาธิ เพราะเมื่อจิตผ่องใส ใจก็ละจางเกิดสติปัญญา สามารถทำกิจการงานให้สำเร็จลุล่วงได้โดยง่าย แม้ใชเวลาทำน้อยแต่ได้งานมาก ไม่เสียเวลาจมอยู่ในการงาน ก็กลับทำให้ยิ่งมีเวลาสำหรับการนั่งสมาธิ สงสมบุญได้มากขึ้นไปอีก ดังนั้น ภารกิจและจิตใจจึงต้องเกื้อกูลกันไปตลอดทางการสร้างบารมี