แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฏก แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก หน้า 94
หน้าที่ 94 / 264

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจแรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎกเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม โดยเน้นถึงความสำคัญของการหลีกเลี่ยงกามทั้งร่างกายและจิตใจ เพื่อให้การปฏิบัติธรรมประสบผลสำเร็จ พระพุทธองค์ยกตัวอย่างว่าการไม่หลีกออกจากกามจะทำให้ไม่สามารถตรัสรู้ได้ ผู้ปฏิบัติธรรมต้องมีจิตที่ปราศจากกาม แม้จะมีความเพียรพยายามมากเพียงใด แต่หากใจยังติดอยู่กับกามก็ไม่สามารถเข้าถึงธรรมได้ ความเปรียบเทียบกับไม้ชุ่มยางที่ต้องแห้งเพื่อสร้างไฟสื่อถึงกระบวนการในการปฏิบัติธรรมอย่างชัดเจน โดยต้องมีทั้งการหลีกออกทางกายและทางใจก่อน

หัวข้อประเด็น

-การหลีกเลี่ยงกาม
-การปฏิบัติธรรม
-แรงบันดาลใจจากพระพุทธองค์
-ความสำคัญของจิตใจในธรรมะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก การปฏิบัติธรรม แต่การหลีกออกจากกามที่ทรงสอนไม่เพียงหลีกออก แค่ร่างกายเท่านั้น แต่อจจะต้องออกจากกามด้วย มิเช่นนั้นการ ปฏิบัติธรรมก็จะไม่ได้ผล ดังเรื่องที่พระพุทธองค์ยกตัวอย่าง ไว้ใน มหาฆัจฉกสูตร มีใจความว่า... "สมณพราหมณ์เหล่าใดเหล่านี้ ที่กายยังไม่ได้หลีก ออกจากกาม และใจก็ยังอยู่ในกาม สมณพราหมณ์นั้นแม้ จะทำความเพียรหนักสักเท่าไร หรือไม่ได้ทำความเพียรเลย สมณพราหมณ์นั้นไม่อาจจะตรัสรู้ธรรมได้" เปรียบเหมือนไม้สด ที่ยงชุมอยู่ด้วยยาง และแช่น้ำไว้ด้วย ใครก็ต้องการ จะได้ไฟ เมื่อเอาไม้นั้นมาสั้นเข้า สีเท่าไรก็ไม่อาจจะเกิดไฟขึ้น ได้ เพราะไม้นั้นชุ่ยด้วยยาง และยังแช่อยู่ในน้ำ" "ส่วนสมณะพราหมณ์บางพวก แม้กายหลีกออกจาก กามแล้ว แต่ใจยังรักใคร่ในกาม ยังข้องอยู่ในกาม สมณ- พราหมณ์เหล่านั้นแม้จะทำความเพียร หรือไม่ทำความเพียร สมณพราหมณ์นั้นก็อาจตรัสรู้ได้ เพราะใจยังชุ่มอยู่ ด้วยยางคือ กิเลส เปรียบเหมือนไม้ที่ชุ่มด้วยยางวางไว้บนบก แม้จะวางไว้นบนบกแล้วก็ตาม แต่มันยังสดอยู่ ยังชุ่มไปด้วยยาง ก็ไม่อาจจะสิงให้เกิดไฟขึ้นได้"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More