แแรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก : หน้า 236/264

แแรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก ๒๒๓ พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงรับส่งภิกษุหนุ่มว่า "ภิษฎ เธอจงไปบอกอนนท์ตามคำของเราว่า 'ท่านอนนท์ พระศาสดารับสั่งหาท่าน' ภิกษุนี้ทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วได้เข้าไปหาท่านพระอนนท์ แจ้งให้ทราบว่า "ท่านอนนท์พระศาสดารับสั่งหาท่าน" ท่านพระอนนท์รับคำภิกษุนี้แล้วเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วนั่งลงในที่สมควร พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งกับพระอานนท์ว่า "อนนท์ เธออย่าเศร้าโศกาไรไปเลย เราได้บอกไว้ก่อนแล้วไม่ใช่หรือว่า 'ความพลัดพราก ความทอดทิ้ง ความเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่นจากของรักของชอบใจทั้งสิ้นต้องมี ฉะนั้นเธอจะหวังอะไรในสิ่งนี้' สิ่งใดเกิดขึ้น มันถูกปัจจัยปรุงแต่งแล้ว ล้วนแตกสลายไปเป็นธรรมดา ความปรารถนาว่า 'ขอสิ่งนี้อย่าแตกสลายไปเลย' นั้นไม่ใช่ฐานะที่จะได้ อนนท์ เธอได้อุปฏิผลจากตาลาด้วยกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม อันประกอบด้วยเมตตา เป็นประโยชน์แก่กูล เป็นความสุขเสมอปะปลาย ทางประมานได้มาช้านาน เธอได้ทำบุญไว้แล้ว อนนท์ จงประกอบความเพียรเกิด เธอจักเป็นผู้ไม่มีอาสะโดยฉับพลัน" จากนั้นพระพุทธองค์ตรัสย่อมพระอานนท์ว่า เป็นยอด