แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก : หน้า 184/264

แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก พระองค์นั้น ผู้ทรงรู้ ทรงเห็น เป็นพระอรหันต์สมมาสุมุทธ เจ้า ทรงหมายถึง ตรัสธรรมนูเทสข้อที่หนึ่งว่า “โลกอันธร นำเข้าไป ไม่ยั่งยืน” ที่ตนภาพรู้เห็นและได้ฟังแล้ว จึงออก จากเรือนบวชมเป็นบรรพชิด (๒) “โลกไม่มีผู้ต้านทาน ไม่เป็นใหญ่เฉพาะตน” “ในราชตระกูลนี้ มีหมู่พลช้าง หมู่พลม้า หมู่พลรถ และ หมู่พลเดินเท้า ที่กั้นป้องกันอันตรายของเราได้ ท่านรัฐปล่า กลับกล่าวว่า “โลกไม่มีผู้ต้านทาน ไม่เป็นใหญ่เฉพาะตน” หมายความว่าอย่างไร” “ดู ก่อนมหาบพิตร มหาบพิตรจะทรงเข้าสพระทัศวาม ข้อนั้นเป็นใจ น มหาบพิตรเคยทรงประชวรหนักบ้างหรือไม่” “ท่าน รัฐปล่า ข้าพเจ้าเคยเจ็บหนักอยู่ บางครั้ง บรรดา มิตร อำมาตย์ ญาติสาโลหิตแเฝดล้อมข้าพเจ้าอยู่ ด้วยสำคัญว่า พระเจ้าโกโระพะจักสรรค์ บัดนี้ พระเจ้าโกโระพะจักสรรค์ บัดนี้” “ดู ก่อนมหาบพิตร พระองค์ได้ มิตร อำมาตย์ ญาติสาโลหิต (ที่จะขอร้อง) ว่า “มิตรอำมาตย์ ญาติสาโลหิต ผู้เจริญของเรา ที่ มีอยู่ทั้งหมด จงมาช่วยแบ่งเวทนานี้ไป โดยให้เราได้เสวยเวทนา เบาลง” หรือว่า มหาบพิตรต้องเลยเวทนาแต่พระองค์เดียว”