พระมหาเถระ รุ่นปี ๒๕๔๔ ๒๑ : หน้า 61/264

พระมหาเถระ รุ่นปี ๒๕๔๔ ๒๑ จะ叫ว่าเห็นเรา" พระพุทธองค์แม่ทรงประทานโอวาทอย่างนี้ พระเถระ ก็ไม่อาจจะติดตามดูสรีระายพระพุทธเจ้าได้ ดังนั้นจึงทรงดำริว่า 'ภิษุนี้หากไม่ได้ความสงเคราะห์ จากไม่ตรัสรู้ เมื่อใกล้เขาพรรษา จึงทรงประกาศขับไล่พระเถระนั้นว่า "รักกลิ จงหลีกไป" ธรรมฑพระดำรัสของพระพุทธเจ้าทั้งหลายใครๆ มีอาจบิดพี้ได้ เพราะฉนั้น พระเถรีจึงไม่อาจมาปรากฏตัวต่อ หน้าพระพุทธองค์ได้อีก คิดน้อยใจว่า "บัดนี้เราจะทำอย่างไร ได้ เรายกพระตลกคตประณามเสียง แล้ว เมื่อไม่ได้เห็นพระองค์ ประโยชน์อะไรกันด้วยชีวิตของเรา" จึงขึ้นสู่นำพาที่เขาศึกษาภูม เพื่อจะฆ่าตัวตาย พระศาสดาทรงทราบเหตุู่นั้น ทรงดำรัสว่า ภิกษุนี้เมื่อไม่ได้ความปลอบใจจากเรา ก็จะพึงทำลายอุบาศยะแห่งมรรคนผล เสีย จึงทรงเปล่งรัศมีไปแสดงพระองค์อยู่กลางอากาศ ครั้งนั้น เมื่อพระวรรคลินั้นเห็นพระศาสดา ก็จะความโลภสลในทันที พระศาสดาเพื่อจะให้พระวักกลิเดระเกิดมิติโลมนิสแรง ขึ้น เหมือนหลังกระแสน้ำลงในสระที่แห้ง จิตตรงว่า "ภิษุผู้ มากด้วยความปราโมทย์ เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา จะพิ้ง