การเรียนรู้จากพระพุทธเจ้าในปี 2544 แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก หน้า 213
หน้าที่ 213 / 264

สรุปเนื้อหา

ในบทสนทนานี้ พระมหาเถระได้กล่าวถึงความเพียรและความสำคัญของการทำบุญ โดยการเปรียบเสมือนสายพิณที่ต้องตั้งอยู่ในระดับที่เหมาะสมเพื่อให้เสียงที่ดี หลักคิดนี้สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตได้มากมาย รวมถึงการตั้งจิตในการทำบุญเพื่อการหลุดพ้นจากทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นการฟังธรรม หรือการทำความดีที่สม่ำเสมอ เพื่อดึงดูดพลังบวกและความสุขสันต์ให้เข้ามาในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ความเพียร
-การทำบุญ
-การเปรียบเทียบสายพิณ
-คำสอนของพระพุทธเจ้า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระมหาเถ ระ รุ่น ปี ๒๕๔๔ ๒๑๓ ที่ปรารถนาความเพียร เราก็เป็นรูปลักษณ์ที่มีความเพียรเป็นอย่างยิ่ง แต่ใจนิจของเราจึงยังไม่หลุดพ้นสักที ควรที่เราจะกลับไปใช้ชีวิตเช่นคุณหลัก แล้วนำทรัพย์สมบัติตีมืออยู่มาทำบุญดีกว่าหรือไม่" "ใช่ พระพุทธเจ้าข้า" พระโลสนโภพิสิยะยอมรับ "โลสนะ สมัยที่เธอยังอยู่ครองเรือน เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญในการดีดพิณมิใช่หรือ?" "ใช่ พระพุทธเจ้าข้า" "เวลาสายพิณของเธดยังเกินไป เสียงพิณของเธอใช้ได้มั้ย" "ใช่ไม่ได้ พระพุทธเจ้าข้า" "เวลาสายพิณของเธอหย่อนเกินไป เสียงพิณของเธอใช้ได้มั้ย" "ใช่ไม่ได้ พระพุทธเจ้าข้า" "และถ้าสายพิณของเธอไม่ตั้งไม่หย่อน อยู่ในระดับพอดี เสียงพิณของเธอใช้ได้มั้ย" "ใช่ได้ พระพุทธเจ้าข้า"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More