ภาวะกิจและจิตใจในการสร้างบุญ : หน้า 249/264

ภาวะกิจและจิตใจ ทำดี จะให้ได้ดีไม่มีเสี่ยง ต้องเข้าสำหลัก "ถูกดี ถึงดี และพอดี" เบื้องต้นของการสั่งสมบุญให้ถูกดี คือ ต้องทำให้ครบดีทั้งเทวน ศิล และภาวนา มิฉะนั้น จะเจหลมพรางของการสั่งสมบุญ คือ มุ่งมั่นทำภารกิจเพื่อการสั่งสมบุญ ทั้งทำทาน ช่วยงานพระศาสนาอย่างสุดกำลัง แต่ลืมทำภิกิจจิจกิจฉะ คือ การฏิปฏิบัติธรรมเจริญภาวนา เข้าข่าย "ทำแต่ภารกิจจนลืมจิตใจ" ซึ่งในที่สุดความเสื่อมก็จะเกิดขึ้นตามมา ปรากฏเป็นความท้อแท้ เมื่อนาย ตัดพ้อว่า ทะเลว่าว และ ตัดขาดจากการสร้างความดีไปอย่างน่าเสียดาย ดังที่พระพุทธองค์ตรัสเตือนไว้ ว่า ภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๕ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความเสื่อมแก่ภิกษุเป็นเสะ (ยังไม่หมดกาลเวลา) คือ ๑. ภิกษุผู้เป็นเสะ เป็นผู้มีเกียรติมาก มีกรณียกิจมากไม่ลาดในกิจน้อยใหญ่ แล้วละภิกษเร่น (เจริญภาวนา) ไม่ตามประกอบความสงบใจภายใน