มหาบพิตร: บทวิเคราะห์ประวัติศาสตร์ไทย : หน้า 187/264

"มหาบพิตรจ้าข้าพระยุวความข้องนี้เป็นไล้น ราชบูรษ ของมหาบพิตรที่กรุงเทพนี้ เป็นที่เชื่อถือได้ เป็นคนมีเหตุผล พิงมา จากทิคูบพา... จากทิคุปจิ้ม... จากทิคูดร... จากทิคัศทับกัน... จากสมุทรฝากโน่ เข้ามาเพื่อมหาบพิตรแล้วกราบนุบูลอย่างนี้ว่า "ขอเดชะมหาราชเจ้า พระองค์ผีงทรงทราบว่าข้าพระพุทธเจ้ามาจากทิคูบพา... จากทิคุปจิ้ม... จากทิคูดร... จากทิคัศทับกัน... จากสมุทรฝากโน่ ในทิคัน ข้าพระพุทธเจ้าได้เห็นชนนบุใหญ่ มั่งคั่งและอุดมสมบูรณ์ มีประชากรมา มีผลเมืองนาแน่น ในชนบทนั้น มีผลช้าง พล้าม พลอ พละ พลเดินเท้ามาก มีสัตว์ที่มีเขียวงามมาก มีเงินและทองทั้งที่ยังไม่ได้หลอม ทั้งที่หลอมแล้วก็มาก ในชนบทนั้นสรึเป็นผู้กกอรอง พระองค์อาจจะรมชนะได้ด้วยกำลังพลประมาณเท่านั้น ขอพระองค์ จงไปปรบอเดีด มหาราชเจ้า" มหาพิธจะทรงทำอย่างไรกะชนบทนั้น" "ท่านรัฐปละ พวกเราก็ไปปรบอาชบันทันมา ครอบครองเสีย" "ดู before มหาบพิตร เนือความนี้แล อันพระผู้มีพระภาค พระองค์นั้นผู้ ทรมุทรทรงเห็น เป็นพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงหมายถึงตรัสสัมมุเทสข้อที่สี่ วà