การปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่องในพระมหาเดย์ รุ่นปี ๒๕๓๔ : หน้า 209/264

พระมหาเดย์ รุ่นปี ๒๕๓๔ ๒๐๙ จากพระสูตรนี้ จะเห็นว่า การปฏิบัติไม่ต่อเนื่อง แม้มีความปรารถนาที่จะเข้าถึงธรรมมากเพียงใด ก็อาจจะสมหวังได้ นักปฏิบัติธรรมที่ต้องการไปถึงจุดหมายทางจึงต้องมั่นประกอบเหตุไปเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง แล้วจะเกิดขึ้นโดยไม่ยากนัก อย่าว้ามแต่รอโอกาสหรือบนเพื่อรำพันว่า เมื่อไหรหนอจะถึงจุดหมายเสียที ให้ทำตนเหมือนนักเดินทางผู้ชาญฉลาด เมื่อกำหนดทิศทางที่แน่นอนแล้ว ก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินทางโดยไม่สนใจข้างทาง หรืออุปสรรคความยากลำบาก ไม่ นานก็จะรู้สึกเปล่าใจว่า "เอ๊ะ! ถึงที่หมายเสียแล้วหรือ"