แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก หน้า 246
หน้าที่ 246 / 264

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระผู้มีพระภาคและเทพบุตรโหม้ตัส ชี้ให้เห็นถึงการรู้ การเห็น และการถึงที่สุดแห่งโลกที่สัตว์ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่ตาย ไม่ดูด ไม่อุบัติ ซึ่งพระผู้มีพระภาคตรัสว่าการเดินทางไม่สามารถนำไปสู่ความรู้ในระดับนี้ได้ นอกจากนี้ เทพบุตรยังเล่าถึงอดีตชาติของตน เป็นนักบวชที่มีฤทธิ์และมีความเร็ว โดยเปรียบเทียบกับนายช่างธนูที่มีความเชี่ยวชาญ การสนทนานี้เปิดเผยถึงความลึกซึ้งในพระธรรมและแรงบันดาลใจในการแสวงหาความหมายของชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก
-การเรียนรู้และการพัฒนาตน
-พระผู้มีพระภาค
-การสนทนาของเทพบุตร
-ความหมายของชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก ล่วงปฐมยาม โหม้ตัสเทพบุตรมีวรรณะงามยิ่งนัก ทำให้พระวิหารเชตุวันสง่างาม ได้เข้าไปกราบทูลพระผู้มีพระภาค ว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระองค์สามารถหนอดีที่จะทรงรู้ ทรงเห็น หรือทรงถึงที่สุดแห่งโลกที่สัตว์ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่ตาย ไม่ดูด ไม่อุบัติ ด้วยการเดินทางไป" พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า "เทพบุตร เราไม่กล่าวว่าที่สุดแห่งโลกที่สัตว์ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่ตาย ไม่อุบัติ ว่า 'พึงรู้ พิณเห็น พิณถึงได้' ด้วยการเดินทางไป" โหม้ตัสเทพบุตรตรัสตอบว่า "anceแต่พระองค์ผู้เจริญ น่าอัศจรรย์จริง ไม่เคยปรากฏ พระผู้มีพระภาคตรัสเรื่องนี้ไว้ดั่งยิ่งนัก ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เรื่องเคยมีแล้ว (ในชาติก่อน) ข้าพระองค์เป็นภาชีชื่อ โหติสัตสะ เป็นนักบวชของผู้เป็นใหญ่ เป็นผู้มีฤทธิ์ เทะได้ ความเร็วของข้าพระองค์นี้เปรียบได้กับนายช่างธนู ผู้ธนูแม่ยำ ศึกษามาดีแล้ว ผู้เชี่ยวชาญช่างซ้อง ฝึกซ้อมมาดี พิษยิงลูกศรมาให้ผ่านงาทด้านขวาไปได้โดยไม่ยาก ฉะนั้น (ด้วยความเร็วนี้) การย่างเท้าขณะก้าวของข้าพระองค์ไปได้ไกลเท่ากับระยะทางจากทะเลด้านตะวันออกถึงทะเลด้านตะวันตก ฉะนั้น ข้าแต่พระองค์เกิดความปรารถนา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More