พระมหาเถร รุ่นปี ๒๕๕๔ ๑๙๙ : หน้า 111/264

พระมหาเถร รุ่นปี ๒๕๕๔ ๑๙๙ ท่านเห็นอะไรบ้าง" สหายคนนั้นตอบอย่างนี้ว่า "เพื่อนเอย เรายืนบนภูเขาแล้วแลเห็นสวน ป่าไม้ ภูเขา ภูมิภาค และสะโภกธรณี ที่นำรีรม์" สหายคนขึ้นไปก่อนกล่าวว่า "แนะเพื่อน เราพึงได้ยินน่ากล่าวว่า สิ่งที่เราเห็น เป็นไปไม่ได้หรอก" สหายคนขึ้นไปทีหลังก็พูดว่า "เราก็เพิ่งรู้คำที่นางกล่าวว่าเป็นจริงอย่างนี้เอง" สหายคนขึ้นไปก่อนจึงพูดอย่างนี้ว่า "สหายเอ๋ย ความเป็นจริง เราถูกภูเขาใหญ่ลูบกันไว้ จึงไม่แลเห็นสิ่งที่ควรเห็น" นี้ ฉันใด อัคคิวาสนะ ฉันนั้นเหมือนกันแล พระราชกุมารชนะเสนะถูกกองอริชาใหญ่ยิ่งกว่าผู้เขาลูกนั้นกันไว้ ปังไว้ ปิ๋วไว้ คุมไว้อแล้ว พระราชกุมารชนะเสนะแน่นแลยังอยู่ท่ามกลางกาม ยังบริโภคกาม ถูกกามวิจิกิน ถูกความเร่าร้อนเพราะกามเผายังขวนขวายในการแสดงทักษาพากรknowledge หรือทรงเห็น หรือทรงเห็น หรือทรงทำให้จงใจซึ่งธรรม ที่เขารู้ เขาเห็น เขาบรรลุ เขาทำให้จงใจให้ได้ด้วยเนรมะ นันไม่ใช่ฐานะที่มีได้ จากนั่นจึงทรงแนะนำต่อว่า การสอนธรรมะ ฝึกคน นั้น ควรทำอย่างการฝึกช่างทรง คือ เริ่มจากจับช้างปาม