แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก : หน้า 106/264

แรงบันดาลใจ จากพระไตรปิฎก พรหมทัตตมาญตู้เป็นศิษย์ ก็ได้เดินทางไกลในเส้นทางเดียวกัน ตามหลังมาห่างๆ ระหว่างทางนั้น อาจารย์กับศิษย์ได้โต๋เต๋ง กัน คือ อาจารย์กล่าวötพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์ ส่วนศิษย์กล่าวชม เมื่อถึงเวลาคืนกิจกู้งทุ่งหลายได้สนทนา กันถึงเรื่องศิษย์อาจารย์กล่าวแย้งกันในเรื่องสรรเสริญ ติเตียน พระวัตตุรัย ในเวลานั้นพระผู้พพระภาคเจ้าได้เสด็จมาถึง ทรง ประทับนั่งที่อาสนะที่จุดอุไหน แล้วตรัสถามภิกษุทั้งหลายว่า “กำลังสนทนาเรื่องอะไรบังอยู่” ติกุณทั้งหลายิจกรบทูลเรื่อง รวงดังกล่าวให้ทราบ พระพุทธองค์ตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย ถึงคนอื่นจะมากล่าวติเตียนเรา ติเตียน พระธรรม ติเตียนพระสงฆ์ พวกเธอก็ไม่ควรพูดอามาตคํ้นใจ เพราะถ้าพวกเธอโกรธเคืองหรือไม่พอใจในคำติเตียนนั้น ถูกหรือผิด ถ้าเป็นเรื่องไม่จริง เธอก็ควรพิสูจน์ด้วยตนเองว่า เรื่องนี้ไม่จริง ไม่ถูกต้อง ไม่เคยมีปรากฏในพวกเรา ส่วนถ้ามีใครกล่าวซึ่งชมเรา ชื่นชมพระธรรม ยกย่อง พระสงฆ์ พวกเธอก็ไม่ควรยินดีจนออกหน้า เพราะถ้า พวกเธอลงชื่นชมพอใจในคำกายก้องนั้น พวกเธอก็จะประสบ อันตราย ถ้าคำชมมนันเป็นเรื่องจริง เธอก็ควรพิสูจน์ทราบด้วย