ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระเจ้าภะเดะ รุ่นปี ๒๔๙๔ ๑๗๗
พระเจ้าจักรพรรดิ์คู่สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ และฤทธิ์ ๔ ประการ ดังนี้
พระผู้มีพระภาคทรงหยิบก้อนหินขนาดย่อมๆ เท้าพระหัตถ์ขึ้นมาแล้วตรัสสามสิบทั้งหลายว่า “ฤทธิ์ทั้งหลายเธอทั้งหลายเข้าใจความข้อนั้นว่าอย่างไร คือ ก้อนหินขนาดย่อมๆ เท่าฝ่ามือที่เราถืออยู่นี้ กับขุนเขาหินพนานอย่างไหนใหญ่กว่ากัน”
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก่อนหินขนาดย่อมๆ เท้าพระหัตถ์ที่พระองค์ทรงถืออยู่นี้ มีประมาณน้อยนัก เปรียบเทียบกับขุนเขาหิมพานต์แล้ว ไม่ถึงการนับ ไม่ถึงแม้ส่วนแห่ง เสื่อวาไม่ถึงแม้การเทียบกันได้เลย พระพุทธเจ้า”
“ฤทธิ์ทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สุขโสมสรณ์ที่พระเจ้าจักรรพดิรงเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ และฤทธิ์ ๔ ประการ ทรงเสวยสุขโสมสรณ์มีความสมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการและฤทธิ์ ๔ ประการนั้นเป็นเหตุ เปรียบเทียบกับสุขที่เป็นทิพย์แล notถึงการนับ ไม่ถึงแม้ส่วนแห่งเสื่อวา ไม่ถึงแม้การเทียบกันได้เลย
บัณฑิตนั้น เพราะเวลาส่วนเลยมายาม ในบางครั้งบางคราว ถ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะเกิดในตระกูลสูง คือ ตระกูล