พระสาริฐุและคุณธรรมแห่งความอ่อนน้อม : หน้า 171/264

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสสรรเสริญว่า “สาริฐุตรมีจิตมั่นคงดังขุนเขา หนักแน่นเหมือนแผ่นดิน เป็นผู้ไม่แสดงอาการยินดีร้าย เป็นผู้คงที่และมีวัตรดี เป็นผู้มีใจจะอาด เหมือนน้ำที่ไม่มีฝุ่นหรือโคลนตม สงสารวัฏย่อมไม่มีแก่พระสาริฐุ” จากนั้นพระพุทธองค์รับสั่งให้พระสาริฐุ อดทนแก้กิริยาผู้กล่าว มิฉะนั้นแล้ว ศีรษะของกิริยารูปนั้น จะแตกเป็น 7 เสียง พระสาริฐุทรยอมอดทนให้ทุกอย่าง เพราะท่านไม่เคยมีความคิดประทุษร้ายใคร อีกทั้งมีความอ่อนน้อม และยังได้ปวรณาตัวอีกว่า “หากตัวท่านเองได้ประพฤติผิดพลาดล่วงเกิน ทั้งที่มีเจตนา หรือไม่มเจตนาก็ดี ขอให้เพื่อนสหธรรมิกได้รับให้ก้องโทษนั้นด้วย” จากเรื่องนี้จะเห็นได้ว่า ผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริงนั้น จะต้องใหญ่ด้วยคุณธรรมภายในเป็นพื้นฐาน ยิงคุณส่งยงต้องอ่อนน้อม ถ่อมตน จึงจะเป็นที่ยอมรับนับถือจากทุกคนอย่างจริงใจ นอกจากนี้ ความอ่อนน้อมถ่อมตนจะทำให้จิตภิญาณภายในลดลง เมื่อถึงคราวปฏิธรรมจะสามารถปล่อยทุกอย่าง วางทุกสิ่ง แล้วดึงเข้าสู่ธรรมะภายในโดยง่ายโดยเร็วพลัน