คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ : หน้า 43/263

๓๔ คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ กรรมกิเลส ๓ ข้อแรก เป็นกรรมชั่วทางกาย ส่วนข้อ ๔ เป็นกรรมชั่วทางวาจา กรรมกิเลสทั้ง ๔ ข้อนี้ คนดีเขาไม่ทำกัน เพราะมีอริยวินัยหรือมีศีลเป็นเครื่องกำกับ มีแต่คนชั่วคนบาป เท่านั้นที่กระทำา บัณฑิตจึงไม่สรรเสริญ ในเรื่องกรรมกิเลส ๔ นี้ เราอาจพิจารณาให้เข้าใจได้ด้วย เหตุผลง่ายๆ ย่อๆ คือ ๑. ชีวิตของใคร ใครก็รัก คนดีที่มีสติสัมปชัญญะบริบูรณ์ ปราศจากกิเลสครอบงำ ย่อมตระหนักในข้อนี้ดี ดังนั้นใครๆ ก็ ต้องไม่ฆ่าใคร ถ้าใครฆ่า ย่อมแสดงว่ากระทำไปเพราะตกอยู่ใน อำนาจกิเลส ดังนั้น ปาณาติบาต จึงจัดเป็นกรรมกิเลส ๒. ใคร ๆ ก็ต้องมีทรัพย์ จึงจะสามารถเลี้ยงชีวิตให้ยืนยาวต่อ ไปได้ ถ้าขาดแคลนทรัพย์ แม้ไม่ถึงตาย ก็เดือดร้อนเป็นทุกข์ ดัง นั้น ใครๆ ก็ต้องไม่ลักขโมยทรัพย์ของใคร รวมไปถึงไม่คดโกงใคร ไม่คอรัปชั่นอีกด้วย ใครก็ตาม ที่ไปลักทรัพย์หรือถือเอาทรัพย์ ของผู้อื่นมาเป็นของตนอย่างผิดทำนองคลองธรรม ไม่ว่าทรัพย์นั้น จะเป็นของส่วนบุคคล หรือของส่วนรวมก็ตาม แสดงว่าทำไปด้วย อำนาจกิเลสที่ครอบงำใจ ดังนั้น อทินนาทาน จึงจัดเป็น กรรมกิเลส ๓. ใคร ๆ ก็ตามที่คนรักของเขา ไม่ว่าจะเป็นภรรยา สามี หรือ บุตร ถูกล่วงละเมิด ย่อมรู้สึกเจ็บช้ำระกำใจ และอับอายขายหน้า ฉะนั้น ใครๆ ก็ต้องไม่ล่วงละเมิดทางเพศ ภรรยา สามี บุตรของ ใคร ตลอดจนผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของผู้อื่นด้วย ถ้าใครล่วงละเมิด ย่อมแสดงว่าทำไปด้วยอำนาจกิเลสที่ครอบงำใจ ดังนั้น กาเมสุมิจฉาจารจึงจัดเป็นกรรมกิเลส