คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ: โทษของอบายมุข : หน้า 75/263

• ๖๖ คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ ทรงชี้โทษอบายมุข ๖ ที่เกิดแก่ตนเอง มีสิ่งที่น่าสังเกตอีกอย่างหนึ่งว่า ในการชี้โทษของอบายมุข แต่ ละอย่าง ๆ นั้น พระพุทธองค์ทรงชี้โทษที่เกิดแก่ตนเองเป็นหลัก มิได้ กล่าวถึงโทษที่เกิดแก่สังคม ทั้งนี้น่าจะเป็นเพราะทรงมีวัตถุ ประสงค์จะให้แต่ละคนได้ตระหนักถึงโทษภัยร้ายแรงของ อบายมุขต่างๆอย่างแท้จริง ถึงขั้นสามารถแก้ไขหรือป้องกันตนเอง ไม่ให้เข้าไปคลุกคลีเกลือกกลั้วกับอบายมุขอย่างเด็ดขาด เมื่อสามารถ ปกป้องรักษาตนเองให้ประพฤติปฏิบัติอยู่ในกรอบวินัย นาน ๆ ไป มีใจละเอียดอ่อนยิ่งขึ้น ก็ย่อมเกิดปัญญามองเห็นโทษภัยของ อบายมุขแต่ละอย่างที่จะเกิดขึ้นแก่สังคมได้เอง ๑. โทษของการเสพนาเมา ในขั้นต้น พระพุทธองค์ได้ทรงชี้ให้เห็นโทษของการเสพสุรา ตลอดสิ่งเสพย์ติดทั้งหลายไว้ 5 ประการ คือ ทำให้เสียทรัพย์ทันตาเห็น ๒) ทำให้เสียอารมณ์ จึงทำให้ก่อการทะเลาะวิวาท ๓) ทำให้เสียสุขภาพ เพราะเป็นบ่อเกิดโรคภัยไข้เจ็บ มากมาย ๔) ทำให้เสียชื่อเสียง เพราะเมื่อคุมสติไม่อยู่ ไปทำ ในสิ่งที่ไม่ควรทำ ย่อมถูกติเตียนหรือถูกติฉินนินทา ๕) ทำให้เสียคน เพราะหมดความละอาย สถานภาพของ ความเป็นคนอยู่ที่ความละอาย ใครก็ตามที่หมดความ ละอาย ย่อมจะหมดศักดิ์ศรีของความเป็นคนไปด้วย