ข้อความต้นฉบับในหน้า
ตะแกรงกายสิทธิ์ร่อนหาคนดี
•
๑๐๓
๒) กันไม่ให้ความชั่วแพร่กระจายออกไปสู่
กันและกัน ดังที่พระพุทธองค์ทรงใช้คำว่า “ป้อง”
คือ ป้องกันหรือเก็บความชั่วที่มีอยู่ให้มิดชิด เพื่อ
รอการก้าจัดให้หมดสิ้นไปโดยเร็ว
เมื่อปฏิบัติทั้ง ๒ ประการนี้นานๆ ไป ลักษณะนิสัยของ
คนดีย่อมพัฒนาขึ้นในจิตใจของเราเอง
๕. ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมโลกกัน การพัฒนาลักษณะนิสัยของ
คนดี จะสัมฤทธิผลได้ต่อเมื่อทุกคนมีความคิดว่า เราต่างก็เป็น
เพื่อนร่วมโลกกัน หรือเป็นสิ่งแวดล้อมที่มีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อความ
เจริญรุ่งเรืองและความเสื่อมของกันและกัน
ที่ว่าเป็นเพื่อนร่วมโลกกัน หมายความว่า เราทุกคนต่างร่วม
เกิด แก่ เจ็บ ตาย อยู่ในโลกนี้เหมือนๆกัน ไม่ว่า ยาจก เศรษฐี
คนดี คนเลว ไม่มีใครสามารถหลุดออกไปจากโลกนี้ได้เลย ถ้า
บังเอิญจะมีนักวิทยาศาสตร์ สามารถสร้างยานพาหนะพาเราออกไป
นอกโลก ไม่ว่าจะไปสู่ดวงจันทร์หรือดวงดาวต่างๆ ได้ แต่เราก็ยัง
หนีไม่พ้นความเกิด แก่ เจ็บ ตาย อยู่นั่นเอง
โลกเรานี้ถ้าจะอุปมา ก็เหมือนทุกขนาดมหึมาที่ขังสัตวโลก
ทั้งหลายรวมกันไว้ ไม่ว่าใครก็หลุดออกจากคุกนี้ไม่ได้ เพราะฉะนั้น
ทุกคนในโลกก็คือเพื่อนนักโทษร่วมคุกกับเรานั่นเอง