ตะแกรงกายสิทธิ์: การเป็นคนดีในจักรวาล : หน้า 107/263

ตะแกรงกายสิทธิ์ร่อนหาคนดี • ๙๙ จากพุทธภาษิตนี้ ย่อมหมายความว่า คนประเสริฐหรือคนดี คือผู้ที่รู้ว่า อะไรดี อะไรชั่ว อะไรถูก อะไรผิด อะไรบุญ อะไรบาป อะไรควร อะไรไม่ควร แล้วดำเนินชีวิตด้วยการเลือกทำแต่สิ่งที่ดี ถูกต้อง สมควร เป็นบุญและพอเหมาะพอควร แม้น้อยก็ไม่ยอมแตะต้อง อาจกล่าวโดยสรุปได้ว่า คนดี คือคนที่ มีปรกติ ๓ ประการคือ สิ่งใดเป็นบาป 15 ๑) คิดดี คือ ไม่คิดโลภ ไม่คิดพยาบาท มีสัมมาทิฏฐิ ๒) พูดดี คือ ละเว้นมุสาวาทกรรมกิเลสข้อ ๔) ได้เด็ดขาด ๓) ทำดี คือ ละกรรมกิเลส ๓ ข้อแรกได้เด็ดขาด หรือ รักษาศีล ๓ ข้อแรกได้บริสุทธิ์บริบูรณ์ เพราะฉะนั้น คนดีจึงเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยศีล มีศีล ๕ เป็น อย่างน้อย นั่นคือละกรรมกิเลส ๔ ได้โดยเด็ดขาด มีใจบริสุทธิ์ สะอาด สว่าง และละเอียดอ่อน กิเลสบีบคั้นใจคนดีไม่ได้ เนื่องจากมีศีลและสัมมาทิฏฐิ คนดีจึงละอคติ ๔ และอบายมุข 5 ๒ สัมมาทิฏฐิระดับต้น ประกอบด้วย ๑) การให้ทานเป็นสิ่งดีจริง ควรทำ ๒) การบูชาคนที่ควรบูชาเป็นสิ่งดีจริง ควรทำ ๓) การสงเคราะห์กันเป็นสิ่งดีจริง ควรทำ ๔) ทำดีได้ดีจริง ทำชั่ว ได้ชั่วจริง ๕) โลกนี้โลกหน้ามีจริง ตายแล้วไม่สูญ 5) มารดาบิดามีพระคุณต่อเราจริง ควรตอบแทนพระคุณท่าน ๗) สัตวโลกเกิดในโอปปาติกะ มีจริง ๔) พระอรหันต์ในโลกนี้ มีจริง