คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ : หน้า 110/263

คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ ๒. หลักในการแยกแยะระหว่างมิตรเทียม - มิตรแท้ การ ที่จะสามารถรู้ได้ว่าใครเป็นมิตรเทียมหรือมิตรแท้นั้น สังเกตได้ จากพฤติกรรม ๑๖ ประการที่เขาแสดงออกหรือปฏิบัติต่อเพื่อนฝูง มิตรเทียมมีพฤติกรรมเลว ๑๖ ประการ มิตรแท้ก็มีพฤติกรรมดี หรือมีวินัยในการคบเป็นอย่างดี ๑๖ ประการ พฤติกรรมฝ่ายละ ๑๖ ประการนี้ จึงเปรียบเสมือนเครื่องมือตรวจสอบ หรืออาจเรียกว่า “ตะแกรงกายสิทธิ์” สำหรับร่อนหาคนเลวหรือคนดี ๓. แหล่งของมิตรเทียม - มิตรแท้ พึงระลึกไว้เสมอว่า ไม่มี ใครในโลกนี้ที่จะเป็นคนเลวครบขั้น หรือดีครบเครื่อง ๑๖ ประการ ดังกล่าวแล้ว แต่ทว่าปุถุชนทุกๆ คนจะมีลักษณะนิสัยและ พฤติกรรมทั้งเลวและดีปนกันอยู่ในตัว การที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงชี้พฤติกรรมของคนโดยแบ่งออกเป็นมิตรเทียมกับมิตรแท้ ก็ เพื่อให้ยึดไว้เป็นมาตรฐาน เพื่อสะดวกและง่ายสาหรับใช้ตรวจสอบ หรือค้นหาคนเลว-คนดี ๔. หลักในการพัฒนาลักษณะนิสัยของคนดี ด้วยการใช้ “ตะแกรงกายสิทธิ์” เป็นเครื่องมือตรวจสอบ เราย่อมพบว่า ตัวเราเอง ผู้ใกล้ชิดเรา ญาติพี่น้องเพื่อนพ้อง ตลอดจนคนที่เรา ติดต่อคบหาสมาคมด้วย มีข้อดี ข้อเสียอะไรบ้าง เมื่อพบแล้วจึง ปฏิบัติดังนี้ คือ ๑) รักษาและถ่ายทอดความดีให้แก่กันและกัน ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงใช้คําว่า “ปิด” คือ รักษา ความดีทั้งหมดของทุกฝ่ายเอาไว้ แล้วถ่ายทอดให้ซึ่ง กันและกัน