ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๔๒
คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ
การแสวงหาและการใช้ทรัพย์ของผู้บริโภคกาม
ผู้บริโภคกาม หมายถึง ผู้ครองเรือนโดยทั่วไป ซึ่งต้อง
ประกอบอาชีพเพื่อแสวงหาปัจจัย ๔ มาเลี้ยงชีวิต การแสวงหา
ปัจจัยหรือทรัพย์สมบัติ ตลอดจนการใช้จ่ายทรัพย์ที่หามาได้
แต่ละคนย่อมมีการกระทำแตกต่างกันไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงแบ่งผู้บริโภคกามออกเป็น ๑๐ ประเภท พร้อมทั้งทรงตำหนิ
และสรรเสริญการกระทำของบุคคลเหล่านั้นไว้ดังนี้
ประเภทที่ ๑ เป็นบุคคลแสวงหาทรัพย์โดยไม่ชอบธรรม
อาจโดยมิจฉาชีพ ลักขโมย ปล้น จี้ มีการทำทารุณคนอื่น เมื่อ
ได้ทรัพย์มาแล้ว ก็เก็บสะสมเอาไว้ใช้จ่ายอย่างจำกัดจำเขี่ย อยู่
อย่างอดอยาก ไม่แบ่งปันให้ญาติพี่น้องหรือเพื่อนฝูง ไม่ทำบุญ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงติเตียนคนประเภทนี้ ทั้งการแสวงหา
และการใช้ทรัพย์
ประเภทที่ ๒ เป็นบุคคลที่แสวงหาทรัพย์โดยไม่ชอบธรรม
มีการกระทำรุนแรงหรือการทำร้ายผู้อื่น เพื่อให้ได้ทรัพย์มา ครั้น
แล้วก็ใช้จ่ายทรัพย์นั้นเลี้ยงตนอย่างอิ่มหนําสําราญ แต่ไม่มีการแบ่งปัน
ผู้อื่น ไม่ทำบุญ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงติเตียนคนประเภทนี้
ทั้งการแสวงหาและไม่ทําบุญ แต่ทรงสรรเสริญที่เลี้ยงตนให้อิ่มหนำ
สำราญ ไม่อดอยาก
ประเภทที่ ๓ เป็นบุคคลแสวงหาทรัพย์โดยไม่ชอบธรรม มี
การทําร้ายบุคคลอื่น เพื่อให้ได้ทรัพย์มา
ครั้นแล้วใช้จ่ายทรัพย์
๑
กามโภคีสูตร อัง, ทสก. มก. ๓๘/๙๑/๒๙๐