ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๒๔
คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ
หน้าที่ของผู้ใต้บังคับบัญชา
พระพุทธองค์ทรงกำาหนดเป็นวินัย หรือหน้าที่ของผู้ใต้บังคับ
บัญชา ลูกน้องหรือลูกจ้างพึงปฏิบัติ เพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อ
ผู้เป็นนายไว้เป็นตัวอย่างให้ดู ๕ ประการ คือ
๑.
เริ่มทำงานก่อนนาย
๒. เลิกทำงานหลังนาย
2
ลูกน้องที่มีพฤติกรรมใน ๒ ข้อนี้ แสดงว่ามีความรับผิด
ชอบต่อหน้าที่การงานเป็นอย่างดี มีความเคารพรักกตัญญูต่อ
หัวหน้าอย่างจริงใจ ไม่มีเจตนาที่จะเอาการประพฤติปฏิบัติของ
ตนมาเป็นสื่อนไขให้เจ้านายปูนบ้าเหน็จรางวัล
๓. ถือเอาแต่ของที่นายให้ เพราะควบคุมตัวเองให้ละ
กรรมกิเลสได้ จึงไม่หยิบฉวยหรือลักขโมยทรัพย์ของหัวหน้า
๔. ทำการงานได้ดีขึ้น หมายถึงทุ่มสุดใจทำงานในหน้าที่ เพื่อ
ให้เกิดประโยชน์สูงสุดโดยไม่ต้องมีเงื่อนไขต่อรองขอบำเหน็จรางวัล
จากหัวหน้า ลูกน้องประเภทนี้แสดงว่ามีน้ำใจเป็นบัณฑิตโดยแท้
๕. นําเกียรติคุณของนายไปสรรเสริญ ลูกน้องที่มีพฤติกรรม
เช่นนี้ ก็เพราะมีความจงรักภักดีต่อนาย มองเห็นนายเหมือนพ่อแม่
หรือญาติของตนเอง
โดยทั่วไปแล้ว ผู้บังคับบัญชาคือผู้ให้คุณให้โทษแก่ผู้ใต้
บังคับบัญชา การที่ลูกน้องจะมีความรับผิดชอบปฏิบัติหน้าที่ทั้ง ๕
ประการได้สมบูรณ์ ก็เพราะหัวหน้าให้คุณแก่เขาก่อนเป็นสำคัญ เขา
จึงแสดงการตอบแทนด้วยการปฏิบัติตนทั้ง ๕ ประการดังกล่าว