ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๔๘
คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ
ประเภทที่ ๗ เป็นบุคคลที่แสวงหาทรัพย์โดยชอบธรรม ไม่
เบียดเบียนใคร แล้วจ่ายทรัพย์เลี้ยงตนเองอย่างตระหนี่ถี่เหนียว
ไม่แบ่งปันแจกจ่ายผู้อื่นไม่ทำบุญ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรง
สรรเสริญเรื่องการแสวงหาทรัพย์โดยชอบธรรม ไม่เบียดเบียนใคร
เพียงเรื่องเดียว ทรงติเตียนเรื่องอื่นๆ ทั้งหมด
ประเภทที่ ๘ เป็นบุคคลที่แสวงหาทรัพย์โดยชอบธรรม
ไม่ทําร้ายใคร ครั้นแล้วใช้จ่ายทรัพย์นั้น เลี้ยงตัวเองให้อิ่มหน่า
สำราญ แต่ไม่แบ่งปันให้ผู้อื่น ไม่ทำบุญ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงติเตียนเรื่องไม่แจกจ่าย ไม่ทำบุญเพียงเรื่องเดียว ทรงสรรเสริญ
เรื่องอื่นๆ
ประเภทที่ ๙ เป็นบุคคลที่แสวงหาทรัพย์โดยชอบธรรม ไม่
ทำร้ายใคร ครั้นแล้วใช้จ่ายทรัพย์นั้นเลี้ยงตนเองให้อิ่มหนำสำราญ
แบ่งปันแจกจ่าย และทำบุญบ้าง แต่ไปหมกมุ่นยึดมั่นถือมั่นอยู่
กับโภคทรัพย์เหล่านั้น จึงตั้งหน้าตั้งตาแสวงหาโดยไม่รู้ว่าเท่าไหร่
จึงจะพอ มีความพอใจและมีความสุขอยู่กับความร่ำรวย ไม่มี
ปัญญาตรองเห็นโทษ อยู่กับทรัพย์สมบัติจำนวนมากมายมหาศาล
ทั้งไม่มีปัญญาตรองเห็นคุณของการสลัดออกจากทรัพย์สมบัติ
เหล่านั้นเพื่อมุ่งสู่ความหลุดพ้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงติเตียน
ในเรื่องมีใจหมกมุ่นอยู่กับโภคทรัพย์สมบัติ ไม่มีปัญญาตรองเห็น
โทษในการหมกมุ่นนั้น แต่ทรงสรรเสริญเรื่องการแสวงหาทรัพย์
โดยชอบธรรม การเลี้ยงตนให้อิ่มหนำสำราญ และการแจกจ่าย
แบ่งปันตลอดจนการทำบุญ