คนดีต้องเห็นโทษของอบายมุข : หน้า 84/263

คนดีต้องเห็นโทษของอบายมุข • ๗๕ สรุป เป็นที่น่าสังเกตว่า พระสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง อริย วินัย ที่ต้องประพฤติปฏิบัติให้สมบูรณ์ครบถ้วนถึง ๓ หมวด คือ การละเว้นกรรมกิเลส ๔ อคติ ๔ และอบายมุข 5 แต่เหตุไฉน พระพุทธองค์จึงทรงอธิบายขยายความและชี้โทษเป็นพิเศษเพียง หมวดเดียว คือ อบายมุข 5 หากจะพิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบ น่าจะพอสันนิษฐาน ได้ว่า พระพุทธองค์ทรงเห็นว่า อบายมุข 5 เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้อง กับฐานะการเงินหรือเศรษฐกิจ ผู้ที่สามารถบริหารจัดการเรื่อง รายรับรายจ่ายของตนได้เรียบร้อย ไม่มีปัญหา ย่อมอยู่ดีมีสุขตาม อัตภาพ คนที่อิ่มปากอิ่มท้องแล้วย่อมจะรับฟังธรรมะได้ง่าย แต่ทั้งนี้ ก็มิได้หมายความว่า คนที่อิ่มปากอิ่มท้องแล้วจะเป็นคนดีเสมอไป เพราะถ้าคนที่อิ่มปากอิ่มท้องแล้วต้องเป็นคนดี เศรษฐีก็คงเป็น คนดีกันทุกคน แต่ความจริงที่ปรากฏคือ มีเศรษฐีจํานวนมากเป็น คนเลว พัวพันเกี่ยวข้องอยู่กับเรื่องผิดศีลธรรม ผิดกฎหมาย สำหรับคนจนนั้น ขอเพียงแต่ไม่อดอยากยากไร้เหลือทน เขาก็เป็น คนดีได้ ดังนั้นความดีความชั่วของคนจึงไม่สามารถวัดกันที่ความ รวยหรือความจน อย่างไรก็ตาม คนที่ฟังธรรมได้เข้าใจ สามารถ นำธรรมะไปพัฒนาทั้งร่างกายและจิตใจให้ก้าวหน้าได้มากกว่าคนอื่นๆ คือ คนที่ไม่มีปัญหาเรื่องปากท้อง