ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๗๒
คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ
สรุปปัญหาในทิศเบื้องซ้าย
ปัญหาในทิศเบื้องซ้ายนี้อาจแบ่งออกได้เป็น ๒ ประเภท คือ
๑. ปัญหาที่สังคมเห็นชัดเจน ได้แก่ ปัญหาฉ้อราษฎร์บังหลวง
ปัญหาอาชญากรรม ปัญหาอบายมุข ปัญหาโสเภณี
๒. ปัญหาที่สังคมเห็นไม่ชัดเจน ได้แก่ ปัญหามิตรเทียม บุคคล
ที่อยู่ในตำแหน่งสูงๆไม่ว่าจะเป็นนักการเมือง ข้าราชการหรือพนักงาน
รัฐวิสาหกิจที่มีพฤติกรรมชั่ว ล้วนมีหลังฉากเป็นผู้ร้ายทั้งสิ้น แต่
คนในสังคมโดยทั่วไปไม่สามารถเห็นได้ จะเห็นได้แต่เพียงหน้าฉาก
ของเขาซึ่งแสดงบทผู้ดี จึงดูเป็นคนน่าเคารพนับถือและมีอำนาจน่าเกรงขาม
สาเหตุรากเหง้าของมิตรเทียมนั้นเริ่มมาจากบ้านที่พ่อแม่ขาด
วินัยเป็นลำดับแรก ครั้นเมื่อไปโรงเรียนก็ได้ครูอาจารย์ที่ขาดวินัย จึง
เมื่อเป็นคนพาลเสีย
สั่งสมลักษณะนิสัยของมิตรเทียมไว้พอประมาณ
แล้วก็ย่อมจะพอใจที่จะเสวนากับคนพาล ลักษณะนิสัยของมิตรเทียม
จึงกำเริบขึ้นเต็มรูปแบบ
เมื่อคนพาลเหล่านี้มีโอกาสเข้ามามีอำนาจในบ้านเมือง เขาก็
กระทําการทุกอย่างด้วยมิจฉาทิฏฐิ เพื่อประโยชน์ของตนและพวกพ้อง
ก่อให้เกิดปัญหาวิกฤตทางเศรษฐกิจและสังคมดังที่ปรากฏอยู่ในบ้าน
เมืองของเราขณะนี้ นี่คือความวิบัติของสังคม !
ถามว่าเราจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ?
การแก้ปัญหานี้ควรมี ๒ ลักษณะ คือ
๑. การแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ได้แก่ การไม่เลือกมิตรเทียมเป็น
ตัวแทนเข้าไปบริหารประเทศ
๒. การแก้ปัญหาระยะยาว ทุกคนต้องใช้ตะแกรงกายสิทธิ์ ร่อน
หาความเลวของตนเองแล้วหาวิธีกำจัดเสีย โดยถ่ายทอดคุณสมบัติ
ของคนดีเข้ามาไล่ที่ความเลวในตัว ดังได้เสนอแนะวิธีการไว้ในบทก่อนๆ
แล้ว