ข้อความต้นฉบับในหน้า
วิธีแห่งความรัก คิดถึงผู้หญิงคนหนึ่ง คิดถึงแม่ และนึกถึงแม่อย่างคุณหงส์ คนที่เข้าวัดมาทำบุญคนหนึ่ง คุณหงส์เป็นผู้นำบุญ ลูกไม่สบายหนอกอยู่ในห้องไอซียู เธอเฝ้าลูก ตัวเธอเองหิวมาก ไม่ได้ทานอะไรเลย วันอาสาฬหบูชาเมื่อลองปีก่อน เธอตัดสินใจพาสารชุมมาวัดทำบุญ ทำหน้าที่เต็มที่ในฐานะผู้นำบุญ และในฐานะแม่ เธอคิดว่า ถ้าอยู่เฝ้าลูก 24 ชม ก็ช่วยอะไรลูกไม่ได้ เพราะทุกอย่างฝากไว้กับหมอ แต่สิ่งที่เธอจะช่วยได้คือ มาอาบุญกลับไปช่วยลูก ในโลกเล็กๆ ใบนั้นแม่อยู่ 2 ประเภท คือ แม่ที่เป็นห่วงลูก แต่ช่วยลูกไม่ได้ กับแม่ที่ห่วงลูกแบบบุตรอย่างเช่นคุณหงส์นี้ ถ้าเป็นผม ผมก็จะทำอย่างเธอ แต่ช่วงนั้นคุณหงส์สบกว่า ความคิดสบสนมาก จะแม้ หรือไม่มาดี คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก มีวิธีเดียวที่จะคิดออกคือ ต้องออกจากความคิด แล้วเอาความคิดมาจัดระเบียบใหม่ จากนั้นก็ต้องเลือกเอาว่า ความคิดไหนมีประโยชน์ ก็เลือกเอาความคิดนั้น คุณหงส์คิดถึงสาเหตุว่า ที่ลูกถูกชนเพราะอะไร มันคงเป็นเหมือนระเบิดเวลา ที่มีอยู่ในตัวเราทุกคน รอเวลา ระเบิด พอถึงเวลามันก็ดุม แล้วก็คิดได้ว่า ลูกต้องให้อุ้มผู้เชี่ยวชาญดูแลรักษาส่วนตัวเรา ถ้าเป็นทุกข์ จิตใจ ก็เสียอารมณ์ภูมิพล สู้เราไปหาบุญดีกว่า เอาบุญมาช่วยลูก แล้วกลับมาบอลูกว่า แม่เอาบุญมาฝาก ลูกกันได้ให้อบรมธาน ถ้าไม่ได้แม่ก็ไม่ใหเอง ขอให้ลูก