การใช้ชีวิตอย่างมีค่าในช่วงเวลาสุดท้ายของปี : หน้า 321/349

กฤณหอมของดอกพญอมหายที่อยู่ทางฝั่งน้ำฟากโน้น เริ่มโชยมมาแล้ว ถูกลกลได้เปลี่ยนหมุนเวียนมาเป็นรอบหนึ่งรอบ วันเวลากำลังจะหมดลงไปอีกหนึงปี ก่อนที่ช่วงเวลาสุดท้ายของปีนี้จะสิ้นสุดลง ผมเลือกที่จะใช้เวลานี้นั่งเงียบๆ มองต้นไม้ สายฝนมองบรรยากาศรอบๆ ตัว มองย้อนเวลาที่ผ่านมา และมองไปยังวันข้างหน้าในอนาคต แล้วผมก็กลับตามเบาๆ มีคำพูดของหลวงพ่อดังขึ้นมาในใจ ท่านมักเตือนสติผมอยู่เสมอว่า อย่าได้ประมาท กาลเวลาหมุนเวียนไปเรื่อยๆ ทุกสิ่งล้วนเป็นอนิจจัง ชีวิตร่างกายของเรากำลังเดินทางไปสู่ความเสื่อมสลาย ดังนั้นเราควรใช้ชีวิตให้คุ้มค่า อย่าได้ประมาท ในความนิ่ง สงบ เงียบ ผมได้ตั้งจิตตั้งฐาน ขอให้หลวงพ่อแข็งแรงๆ แล้วขอให้ผมมีจิตใจที่แข็งแกร่ง แม้ยูสราธิขวางอยู่ ข้างหน้า จะทำให้ผมเหนื่อยล่า อ่อนแรงลงไปแค่ไหนก็ตาม ก็ขออย่าให้ผมท้อถอย ผมขอให้มีหัวใจเหมือนอย่างหลวงพ่อ นั่นคือ...ให้มีความอดทน ในความนิ่ง สงบ เงียบนี้