ประสบการณ์ในวันมาบูชา : หน้า 81/349

จันทร์ที่ 1 มีนาคม 2542 เป็นวันมาบูชาครั้งแรกที่ผมได้ร่วมในพิธีและได้อยู่ตรงจุดศูนย์กลางพิธี เป็นช่วงเวลาที่ดีตั้งแต่เริ่มต้นจนเสร็จพิธี แล้ววันมาบูชาก็ผ่านไป คืนนี้เริ่มสบายใจ รู้สึกโล่งอก เรากลับมายิ้มกับตัวเองได้อีกครั้ง แล้ววันนี้ก็ถึงบุญ นึกถึงตอนที่เดินตามหลวงพ่อขึ้นไปอยู่บนเจดีย์ ได้มองจากบนั้นลงมาเห็นโคมมุมประทีปวาววับไสว เห็นตอนที่ผู้มีบุญจุดโคมใหญ่เกิดอัศจรรย์กับวันทีเป็นรูปวงแหวน ประหลาดจัง ควันสีขาวลอยขึ้นไปเกาะตัวเป็นวงกลมอยู่เหนือเจดีย์ ผมก็ถึงพี่ภาวน อยากอาบบุญไปฝากให้พี่เขาหายเร็ว ๆ จะได้รับกลับมาช่วยหลวงพ่อ ต่อ ผมอยากอุทิศบุญถวายทุก ๆ คน พอใจเราสบายก็จะเป็นอย่างนี้ เริ่มคิดถึงและอยากแบ่งปันคนอื่น พี่สถามว่า “ใค้ก เหนื่อยไหม?” ผมได้แต่ยิ้ม ๆ เราเหนื่อยแค่นี้ก็รู้ว่าเทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย นึกถึงหลวงพี่และทีมงานฝ่ายต่าง ๆ ที่รับผิดชอบ นั่นต่างหากที่เหนื่อย เหนื่อยมากๆ ด้วย สารภาพที่เดินทางมาไกลๆ จากทั่วประเทศก็ใช่ว่าจะไม่เหนื่อย และก็ยังมีผู้ที่เหนื่อยกว่าผมอีกมากมาย โดยเฉพาะหลวงพ่อ